« Naturaren betikotasuna xede | Erdibidean »

Neguko zirkua / Harkaitz Cano / Susa, 2005

Neguko zirkua M. Egimendi / Aizu!, 2006-02

Harkaitz Canoren liburu honek hemeretzi ipuin biltzen ditu, zein baino zein… nola esan? Tristeago, tragikoago, irrigarriago? Izan ere, kontrajarriak iruditu arren, sentimendu horiek guztiak: samintasuna, ezinegona, samurtasuna… eragiten ditu, ez liburuak, ipuin bakoitzak baizik. Istorio bakoitzaren bilakaeran, tragikoena izanda ere, beti aurkitzen du idazleak irakurleari irribarre ezti eta xume bat ateratzeko bidea. Inoiz baita barre zabala ere, Ostias eta Laputa emakume izenak iruditzen zaizkion Abdul tren hustutzailearen ateraldia kasu.

Ipuinon arteko lotura eragiten duten sentimendu kontrajarrien metaketan dago; horretan, eta zinema, musika eta literatura erreferentzia ugarietan. Hala ere, intriga nobela batek bezala harrapatzen du irakurlea liburu honek, ipuin baten irakurketak uzten duen barne giro tragiko-magiko edo poetikoari eusteko gogoa pizten baitio. Eta irakurtzen jarraitzeko gogoa ematen du, liburua ezin utzita, hurrengoak zer ote dakarren jakiteko irrikak irabazten duelako.

Irrika hori sortzen laguntzen dute hainbat eta hainbat esaldik ere. Arkatza eskuan duela irakurtzeko ohitura duenak lan franko izango du liburu honekin, asko eta asko baitira azpimarratu eta birritan, edota hiruzpalau aldiz, irakurtzea merezi duten esaldiak.