« Ez dakizu, baina… | Mutuaren hitzak »
Itoti urdinaren azpian / Aintzane Galardi / Euskaltzaindia-BBK, 2005
Tirita urdinaren zain Josu Lartategi / Deia, 2005-11-22
Julee Cruise kantariak galderak egiten zituen, Badalamentiren musikarekin, “urdinez beteriko mundu batean”. Honela zioen, Lynchen filman: why did you go? why did you turn away from me? When all the world seemed to sing why did you go? Was it me? Was it you? Questions in a world of blue. Maiteminetik, bluetasunetik sorturiko itaunek geure buruari egiten dizkiogun arraposturik gabeko lantuak dirudite, bakarrizketa mingarria, gure minari eskaini nahi diogun lurraldea —hartaz ahazteko, lurralde berriari ekiteko—. Aintzane Galardiren poemarioari itxura hori hartu diot, agertzen duen desolazio hori guztia lurralde bat emateko nahi edo beharretik sortua dela. Esperantza berriaren promesak hala eskatu ohi du, zahar denari harlauza berria ezartzea.
Ez da batzuetan gustukoa izaten irakurtzen diren hitz gehienak esparru semantiko jakin batekoak izatea, oraingo honetan bezala. Zenbat antzeko hitz! Zenbat oinaze, min, tristura, bakardade! Zenbat zu, zure! Zenbat ni, nire! Lartxo, akaso. Baina, hasierako aipuan Galardik Manuel Bandeira parafraseatuz dioskunez, “berak, negar egiten duenaren antzera egiten ditu bertsoak, uzkur, etsipenez. Hertsi dezakegu liburua negar egiteko arrazoirik oraindik ez badugu; izan ere, berak, hitzen ari denaren antzera egiten ditu bertsoak”. Ez irakurtzea, beraz, irakurlearen aukera denez, ez nadin kexatu.
Aipu eta hizkuntza (eta marrazki eta argazki) asko topatuko ditu irakurleak Itoti urdinaren azpian honetan. Egilearen ahotsa, argi dagoenez, egile askoren ahotsez jantzirik datorkigu. Batasun asmo nabarmena dago. Hala ere, erreferentzialki ona izan daitekeen bezala, txarra izan daiteke bifurkazio gehiegi sortzen baditu irakurketan edo ahots propioa estali baino ez badu egiten. Poemak prosa puska laburrak direnez, zehatzak bazain dramatikoak, aipuek ondorengo poematxoa irentsi duelako inpresio hori hartu dut batzuetan.
Asko gustatu zait lehenengo zatiaren erotismoa (“etzan eta urratu ene mina, miatu ene inguru eztiak”, 20 or.) eta bigarrenaren iruditeria onirikoa. Hirugarren zatiaren erreferentzia piktorikoek eta apunte inpresionistek indar berezia hartzen dute (post-data zein post-aipu bitxiek apunte sentsazioa indartzen dute, alegia, postal-txartel poetikoaren inpresioa). Zati horretan prosa poetikoko exenplu ederrenetakoa dugu (vincent-i buruzkoa, 50 or.). Gogokoen dudana, beharbada liburuaren abiapuntutik gehien urruntzen den zatia da, laugarrena: basatiena, bat-batekoena, interesgarriena. Horrekin geratzen naiz ni, “Min puskak tirita urdinaren zain” zatiarekin. Kolore urdinetik gainontzeko kolore eta tonalitateetara pasatuko ahal da idazlea!
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Jon Jimenez
Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide
Paloma Rodriguez-Miñambres
Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga
Mikel Asurmendi
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Asier Urkiza
Paziente isila
Alex Michaelides
Nagore Fernandez
Eromenaren laudorioa
Erasmo Rotterdamgoa
Aritz Galarraga
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Mikel Asurmendi
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Jon Jimenez
Amaieratik hasi
Naia Torrealdai Mandaluniz
Amaia Alvarez Uria
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Aitor Francos
Urrats galduen hotsa
Luis Garde
Jose Luis Padron
Simulakro bat
Leire Ugadi
Ibon Egaña
Bigarren sexua
Simone de Beauvoir
Mikel Asurmendi