Nire aitaren fusila / Hiner Saleem (Juan Kruz Igerabide) / Alberdania, 2004

Nire aitaren fusila Ana Unanue / Aizu!, 2004-09

Istorioa: Hiner Saleem kurduak bere haurtzaroa kontatzen du liburu honetan. Narrazioa Saddam Hussein agintera iritsi aurreko garaian hasten da eta protagonistak 17 urterekin Iraketik ihes egin behar izan zuenean amaitzen da.

Emaitza: Nobela ederra eta harrigarria bere xalotasunean. Hiner Saleemek oso modu zinematografikoan kontatzen ditu haurtzaroko oroitzapenak —egilea Parisen bizi da gaur egun, zinemagile lanetan—. Gertaera ikaragarriak kontatzen ditu (hilketak, atxiloketak, jipoiak, mendekuak…), biktimismoan erori gabe, ordea. Gorrotorik ere ez zaio antzematen. Aitzitik, izugarrizko gizatasuna eta bizitzeko grina transmititzen du egileak. Gaztetxo baten ikuspuntu itxuraz inozotik kontatzen du Irakeko kurduen azken urteetako historia, eta bete-betean asmatzen du tonuan; batere artifiziorik gabe, samur-samur kontatzen ditu gauzak, oso modu poetikoan, eta ederki jasotzen du herri kurduaren eguneroko borroka, bizirik irauteko borroka alegia. Liburuak ihes egiten dio manikeismoari, egilearen begirada zorrotzak kurduen zenbait jokaera ere kritikatzen baititu.

Nabarmentzekoa: Alberdania argitaletxea oso bizkor eta arin ibili da Saleemen nobela euskaratzeko orduan (Juan Kruz Igarabidek itzuli du). Jatorrizko bertsioa, frantsesez, otsailean argitaratu zuten, eta ekainerako kalean zen euskarazkoa.