« Izoztua izateaz gain, herdoildua ote? | Hemendik gutxira atzo »

Lurtarra da begiratua / Xabier Etxabe / Elkar, 2004

Arbasoen oroimena Javier Rojo / El Correo, 2004-08-04

Xabier Etxaberen lehenengo liburua da “Lurtarra da begiratua”, eta testuan esaten denaren arabera, nobelatzat hartu beharreko liburu baten aurrean gaude. Kontuan hartuta kontakizunaren narratzaileak eta idazleak bat egiten dutela, eta istorioa benetakotzat eskaintzen dela, fikziorik gabeko nobelen multzoan kokatu beharko litzateke. Narrazioa bi mailatan gauzatzen da. Batean narratzailea ia protagonista bihurtuta, bere arbasoen oroimenean arakatzen ikusten dugu, liburu bat idatzi nahirik. Bestaldetik, ikerketa horren emaitzak ditugu, aitonaren irudian oinarrituta, honekin lotutako istorioen berri ematen baitzaigu. Aitonaren bizitza ardatz, kontatzen diren istorio hauetako batzuk ederrak dira, hunkigarriak, belaunaldi baten bizimodua azaltzean. Desagertzear dagoen belaunaldi baten oroimenaren bi maila horiek lotzerakoan, nire ustez, narrazio solte moduan bikainak izan litezkeen istorio horiek testuan pixka bat lausotuta gelditzen dira.