susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Hileta kantu ahaztua | Adibide batzuk »

Libreta horiko poemak / Pako Aristi / Susa, 2003

Libreta horiko poemak Ana Unanue / Aizu!, 2004-03

Mamia: maitasun harremanak eta gai sozialak ardatz hartuta, beste hainbat gai ukitzen ditu Pako Aristik poema hauetan: sexuaren indarra, desioaren galera, diruarekiko morrontza, umeak, hainbat “ezkertiarren” klaudikatzea, zahartzaroa…

Emaitza: poema sorta zuzen eta ausarta, normalean poesiarik irakurtzen ez duten horiek ere gustura irakurriko dutena, egilea ez baita metrikaren edo errimaren aginduetara makurtzen. Metafora eder askorik ere ez du aurkituko irakurleak, Aristik zuzen-zuzen eta apaingarririk gabe botatzen baititu “bere egiak”. Hemen poema moduan ageri zaizkigunak berdin-berdin izan litezke egunkari bateko zutabeak, azken batean mamiarekin geldituko baita irakurlea.

Onena: egilearen zintzotasuna, 40 urteren bueltan bere buruari eta ingurukoei begira jarri eta autozentsurarik gabe azaltzen dizkigulako bere ondorioak. Irakurleen aurrean biluztu da, zauriak ez ezik, bere fobiak eta gorrotoak ere agerian utziz —askotan diplomazia handirik gabe—, eta, agian horrelakoetara ohituta ez gaudelako, horixe da gehien estimatzen zaiona: benekotasuna.

Okerrena: harritu egin nau Larrua jo ondoren poeman Aristik generoaren arabera (gizonezkoak/emakumezkoak) egiten duen rol banaketa topiko baino topikoagoak, baina ezin uka bukaerak baduela grazia: “Hain ezberdinak izanik, ez dakit nola elkartzen garen larrua jotzeko ere”.