« Maskotaren bila | Ugerra burdinari bezala »
Dardaren interpretazioa / Harkaitz Cano / Olerti Etxea, 2001
Ahotsak Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2004-02-20
Hiri bakoitzak bere hotsak eta bere ahotsak ditu. Hotsak ez dira beti ezaugarriak gertatzen, ihes egiten dute zentzumenei, adi egonda ere, zaila dena, bestalde, hirian, zentzumenak zabaldu egiten baitira noranahi eta nonahi, eta zabaltzearekin batera sakabanatu, eta hala gerta daiteke, begiak erakusleiho bati erreparatzea, eskuak lurrean aurkitutako harri txintxar bat ukitzea, belarriak, urrutiko parke batean kantari ari den txoriari emana izatea eta oinek, inori ez ezer galdetzeke, beren bidetik joatea, oinek, ohituraz eta urtetako eskarmentuz, egiten duten modura. txoriak kantatzen duen bitartean gerta daiteke biolin-jotzaile bat egotea, izkina batean, Mozarten doinu bat joka, oinetan kapelu hutsa, diru gabea, eta begirada ere beharbada tresnari darion musikari ez emana, baizik eta inguruan dauden edo ondotik igarotzen diren gizon-emakumeei adi. Adimena da zentzuen gidaria, antiagoaleko jakintsuek ziotenez, tartean Heraklito Ilunak, ulertzen ez ziotenez hala deitua, baina zalantza dut ez ulertzearekin batera ez ziotela aditzen, ez ziotela entzuten, ez zutela ikusten, ez zutela ukitzen, ez zutela oinez ibiltzenm, edo erabiltzen, noski.
Poeta bakoitzak bere hotsak ditu eta bere hotzaldiak. Beroaldiak baino gehiago ote ezin jakin, poeta bakoitzak bere hemisferioak eta iparburuak baititu, eta ez dago bi poeta horretan berdinak direnik, alegia latitude puntu berean direnik, eta latitudea gauza serioa da, noski, meridianoa baino serioagoa, altitudea baino benazkoagoa, eta han galtzen dena galdua da betiko, edo bestela bidali beharko diote edozein Stanley haren bila, I suppose. Harkaitz Canok bere ahotsa du, eta bere hotsa. Ahotsa liburu honetan entzun daiteke, KDa baitakar entzuteko, eta hotsa bere poemetan dago, poema hauetan dago, antologia bat konplitu samarra, antologiak oro diren modukoa, erretratu txikia, zer izan garen eta zer garen adierazi nahi duena, batez ere zer izan garen, aspalditik atzo arte. Atzodanik gaur arte munduak bere ibilera egin baitu, gu konturatzeke, ez baitugu hotsik entzun.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez