« Mari-mutil handi baten bluesa | Erresistentzia sortzaileak »
Maitalea / Marguerite Duras (Mikel Garmendia) / Elkar, 2018
Oroitzapenak haizatzen Javier Rojo / El Diario Vasco, 2018-09-01
Marguerite Durasek idatzitako “Maitalea” plazaratu zaigu euskaraz azal berrian, Mikel Garmendiaren itzulpenean. Edozein literatur zalek dakienez, nobela honetan kontatzen da protagonistak Indotxinan (Vietnam eta inguruko eskualdea, kolonia frantziarra zeneko garaian) maitale txinatar batekin izan zuen harremana. Hauxe da argumentuaren ardatza, eta erlazio horren inguruan antolatzen da nobela-diskurtsoa. Istorioa autobiografikoa izanik, idazleak bere burua eskaintzen du nobela honetan. Eta neurri batean eskandalosoa ere izan daiteke, istorioa protagonizatzen zuen neska hark hamabost urte besterik ez baitzuen istorioa gertatu zenean.
Edonola ere, interesgarriena ez da argumentua bera, argumentu hori arte-lan nola bihurtzen den baizik. Istorioa ez da era linealean aurkezten. Narratzailearen memorian gertakariak nahasten dira, eta atzera-aurrera ibitzen da jauzi egiten, mosaikoa osatuz horrela. Eta honelako antolaketa erabiltzen denean derrigorrezkoa denez, irakurleak arreta mantendu behar du haria galduko ez badu, liburu hau irakurle arretatsua eskatzen dutenetakoa da-eta. Bestalde, gaiak aipatzen dituenean, jazz musika gogora ekartzen duen teknika erabiltzen du idazleak: gaira hurbildu eta gaitik urrundu egiten da, era iradokigarrian, hurbilketa eta urrunketa bakoitzean gaia antzaldaturik geratzen delarik. Eta kontatzen direnak bezain garrantzitsuak dira isiltzen direnak, isiltasun horiek ere, gero hitz soil batez azalduta agertzen direnek, osatzen baitute diskurtsoa. Idazlea Indotxina deitzen zen lurralde horretan bizi zen garaira bueltatzen da nobela honetan, eta hori egiten duelarik, familiaz hitz egingo digu, harekiko zorra kitatu nahi balu bezala. Familia desestrukturatua, disfuntzionala, non kideen arteko harremanak oso lauso geratzen diren, amodio-gorrotozko kate batez lotuta, errealitateari aurre egitea ia ezinezkoa zaielarik. Eta familiarekin batera, maitale txinatarra agertzen zaigu, ia-ia ikusezina dena, baztertua alde guztietatik. Istorio konplexua idatzi zuen Durasek, baina benetan gailentzen dena idazkera da. Eta idazkera hori euskaraz ematen, Mikel Garmendiak lan bikaina egin du.
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Asier Urkiza
Barbaro iraun
Louisa Yousfi
Amaia Alvarez Uria
Izotz ura
Lide Hernando Muñoz
Aiora Sampedro
Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson
Irati Majuelo
Itzulerak
Miren Agur Meabe
Aiora Sampedro
...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo
Jon Jimenez
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Asier Urkiza
Hitzak palmondo
Silvia Federici
Nagore Fernandez
Altxa, hildakoak
Fred Vargas
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels
Aritz Galarraga
Maitasun kapitala
Karmele Jaio
Mikel Asurmendi
Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro
Paloma Rodriguez-Miñambres
Jausiz
Alain Mendizabal Diaz
Maddi Galdos Areta
Hiriak eta urteak
Xabier Montoia
Irati Majuelo