susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Barruak hustu | Ur urezko poemak »

Eguraldiaz hizketan / Mikel Peruarena / Elkar, 2003

Poesiaren erabilera Javier Rojo / El Correo, 2003-10-29

Mikel Peruarena Ansaren “Eguraldiaz hizketan” izeneko poema liburu hau printzipio-aldarriakapen batekin hasten da. Izan ere, lehenengo poeman balizko irakurleari adierazten zaio eskuen artean duena ez dela poema liburua, bertan irakurriko dituenak ez direla olerkiak. Irakurlea, hala ere, berehala ohartzen da horrelako aldarrikapenaren atzean jarrera erretoriko bat baizik ez dagoela. Poesia liburua baita eta liburuaren planteamendu osoa jarrera estetiko baten arabera ardaztuta baitago. Hasierako olerkiak amodiozko poesiaren esparrukoak dira, eta haietan poeta “zu” batekin agertzen zaigu mintzatzen. Edonola ere, amodiozko poesia hau, poliki poliki, amorruaren adierazpenera lerratzen da. Izan ere, poetak pentsatzen du ohiko poesiak ez duela islatzen errealitatea, izenburuan adierazten den ildotik, ohiko poesia eguraldiari buruzko hizketaldi funts gabeak bezalakoa baizik ez dela. Eta berak funtsera, errealitatera jo nahi du. Gauzak honela, poesia biluztu eta Euskal Herriaren egoeraz erreferentzia zuzenak agertuko dira. Beste maila batean sartzen da poesia, ikuspuntu politiko zehatz bat azaltzeko tresna bihurtu delarik. Eta nago, halako poesia gustatzeko, irakurlea ikuspuntu harekiko sintonia osoan egotea ezinbestekoa dela.