kritiken hemeroteka

8.531 kritika

« | »

Begiak eman nizkinan eta ilunpeei behatu hien / Irene Sola (Joxan Elosegi) / Alberdania, 2023

Oroitzapen, gorputz eta naturaren gordintasunaz Jon Jimenez / Gara, 2024-05-05

Letra katalanen etorkizun eta iragan hurbil handiko idazlea da Irene Sola i Saez (Malla, Bartzelona, 1990). Naturaz barneko eta naturaz gaindikoa den begirada eta unibertso propio sakonki gizaberetar bat eraiki du orain arteko bere hiru eleberrietan -hirurak Alberdania etxeak euskarara ekarri dituenak-. “Dikeak” (2017) izan zuen estreinakoa, eta ondoren etorri zen hamaika hizkuntzatara eramandako eta sariz okitutako “Nik kantatu eta dantza egiten du mendiak” (2020), zeinetan Pirinioetako lurra bera mintzo zaigun, bertakoen bizimodu latzaz eta ezagutu duten jazarpenaz, ihesaz, gerraz edo gorrotoaz.

Pirinio katalanak eztitzen hasten diren Guilleries delako eskualdean kokatzen da “Begiak eman nizkinan eta ilunpeei behatu hien” bere azken nobela. Mendi artean ere, hortaz, eta giro, gai eta estiloaren jarraitutasun argi batekin. Hala ere, geografian eta kalitate literarioan ez hain goian apika. Solak hiztegi katalana zukutu duenez, euskal hiztegiaren orri andana higatzera behartu du Joxan Elosegi Arregi itzultzailea.

Protagonistak hainbat belaunalditako emakumeak dira, baina ekinbide mugatuak izanen dituzte guziek. Mas Clavell masiako lau hormetan zokoraturik eta haien erabakimena zikiraturik, Evaren bekatu originalaren zama moduko bat eraman beharko dute gainean mendez mende, etorkiaren lehena izan zen Joanak gizon baten haxe astunari iskin egite eta gustuko senarra aurkitze aldera deabruarekin egindako tratuaren ondorioz. Askatasun mugatu baten prezioa oso garestia izan zaie ondorengoei ere: betilerik gabeko Bernadetari, zeinak ikusi nahi ez zituenak ikustera kondenatu baitzen; hiru laurdeneko bihotza zuen Margaritari; edota, mingainik gabe jaiota, begiratzea baino ez zuen Blancari. Ezkutuan eta zain dauden emakume hauekin eta haien oroitzapen eta mamuekin emanen dugu, beraz, eleberri guzia.

Klaustrofobiari eta itxitasunari bertze hamaika beldur, ikara eta uzkurdura erantsiko dizkio Solak, atzeraka emateraino. Usain eta irudi nardagarriak, eskatologiarainokoak, gorputzaren soiltasuna eta zaurgarritasuna, bizitzaren gordintasuna bera, agerian jartzen zaigula. Errelatoak halako eginahal bat eskatzen digu etengabe, amaieran saria izanen duena. Eta, fikziozko literatura orotan bezala, irakurlearen eta idazlearen arteko isilpeko itun bat izenpetuko dugu, zeinetan, higuingarritasunaz gain, onartuko ditugun ustezko errealitatearen parean zenbait alde magiko eta alegiazko eta denboraren katebegien beraien hauskortasuna.

Azken kritikak

Turismo hutsala
Fito Rodriguez

Asel Luzarraga

Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Pleibak
Miren Amuriza

Mikel Asurmendi

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko uztaila

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

Hedabideak