« Thomas Mannen heriotza Venezian | Atzo goizean ikusi zintudan »
Isiltasunaz hunatago / Jose Angel Irigaray / Pamiela, 2020
Hitzaren misterioa Javier Rojo / El Correo, 2020-09-26
Jose Angel Irigarayren poesian idealismoarekin erlazionatu daitezkeen planteamendu estetikoak eta erroak humanismoan dituzten jarrera etikoak elkarturik agertzen dira hitzaren alderdi formalari berebiziko garrantzia ematen dioten testuetan. Haren poesian hitzak kontzeptuak adierazteko baliabideak ez ezik, hau da, hitzaren aspektu pragmatikoa kontuan hartzeaz gainera, hitza bera bere izate soilean poemaren gaia bihurturik agertzen da, misteriotsua batzuetan, oihartzunez beterik besteetan, baina ederra beti. Ibilbide luzeko idazlea izanik, honelako poesiaren aztarnak utzi ditu urteetan zehar, eta aurten ere bere poemagintzaren adibide berria irakur dezakegu “Isiltasunaz hunatago” izenburuko idazlanean, non “Hitzendatzearen mentura” azpititulu esanguratsua agertzen den.
Irakurleak liburu honetan argitaratu diren poemetan giza miserien aurkezpena aurkituko du, historian zeharreko bidaia bat izango balitz bezala azaldua. Miseria hauen aurrean idazlearen jarrera beti gizaki xume eta zapalduaren aldekoa da. Hauxe izango litzateke poema hauei darien planteamendu etikoa. Baina egoera honi idealismoa kontrajartzen zaio. Pertsonak denbora historikoan miseriak topatzen baditu ere, denboratik kanpo kokatuz gero, oreka eta perfekzioarekin bat eginda aurkituko da, gertakari materialen aurrean arteak (musika, poesia zein arte plastikoen itxuran izan daitekeelarik) beste mundu baten posibilitatea aurkezten baitu. Hitza lagun, poesiak gizakia gertakarietatik harantzago eraman dezake, non adieraztezinarekin topatzen den. Horretarako hitz bereziak erabiltzen dira, euskararen historian edonoizko eta edonongoak, askotan soinuetan oihartzun misteriotsuak sortzen dituztenak, zeren hitz horien esanahi zehatza baino gehiago benetan interesa duena haiek iradokitzen dutena baita. Beste modu batez esanda, Irigarayren poesian konnotazioaren balioaz ohartu daiteke irakurlea, poesiaren bidez bestela esatea ezinezkoa dena adierazten den bitartean.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez