kritiken hemeroteka

8.493 kritika

« | »

Amua / Aritz Gorrotxategi / Elkar, 2019

Arimaren materialtasuna Javier Rojo / El Correo, 2019-12-07

Idealismo poetikoaren aurkako aldarrikapentzat har daiteke “Amua” izenburuko poema liburua, Aritz Gorrotxategik idazlanaren lehenengo testuan jartzen duena kontuan hartzera. Bertan poetika moduko bat eraikita, ikusten dena baino ez dagoela adierazten zaigu, eta halaxe interpretatu behar direla poema hauek. Azaltzen denaren atzean ez omen dago beste mundurik, poemek ez omen digute adierazten poesiaren bidez baizik ezin irits daitekeen beste errealitaterik. Materialitatea baizik ez omen dago, materialitate hori ezeren metafora ez delarik. Irakurtzeko gida moduko bat, beraz, irakurleak bere urratsak bide zuzenetik aldendu ez ditzan. Baina aldarrikapenak aldarrikapen, eta idealismoak alde batera utzi behar direlako ideia aurkeztu arren, nago poema liburua planteamendu ironiko baten ondorioa dela eta halako aldarrikapenak “cum mica salis” ulertu behar direna.

Idazlan hau, bere testualitateari erreparatzen badiogu, gardena da. Erreferentzia klasikoak agertzen dira baina nahiko ulergarriak dira. Hau da, ez da berebiziko espezialista izan behar horrelako aipamenetan dagoena ulertzeko. Ardatz gisa funtzionatzen diren ideia batzuen inguruan antolatuta dago liburua. Ideia horietako bat, hasierako aldarrikapenari zuzen lotuta dagoena, hauxe izango litzateke: existentzian misterioren bat egotekotan, eguneroko bizitza arrunta da benetako misterioa. Bizitza ironia erraldoi batean murgilduta dago, esanahi ezkutuak bilatzen baititugu esanahirik ez dagoen lekuan, bigarren zentzuak bilatzen baititugu zentzurik ez daukaten gauzetan. Materialitatea da nagusi, poema batean adierazten den bezala, “arima ere haragia delako”. Honekin batera, sinesmen handien galera ere aurkezten da. Liburu honetan agertzen diren poemetan subjektu poetikoa mesfidati agertzen da ideia handiak islatu nahi dituzten hitz handien aurrean, jarrera kritikoa lagun. Heriotzari buruzko poemak ere ez dira falta, eta honelako liburu batean logikoa dirudienez, heriotza bizitzaren zikloaren amaiera baino ez da.

Mundu idealik aurkezten ez duen poesia dugu hau; hala ere, batzuetan idealismoaren nostalgia punttu bat susmatzen da Gorrotxategiren poemen tolesturetan.

Azken kritikak

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Hezur berriak
Ane Labaka Mayoz

Paloma Rodriguez-Miñambres

Simulakro bat
Leire Ugadi

Mikel Asurmendi

Ezinezkoaren alde
Iñigo Martinez Peña

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak