« Bihotz handiegia | Ezagutzeko eta ekiteko »
Maitatu zure egunak / Pako Aristi / Erein, 2018
Udazkeneko kolorea Javier Rojo / El Correo, 2018-09-08
Azken urte hauetan ematen du Pako Aristi eroso sentitzen dela poesia idazten. Halaxe ondorioztatu daiteke bere azken emaitzak ikusita. Bestalde, aspaldian alde batera utzita dauzka bere garaian hain ezagun egin zuten probokatzeko asmoak. Helduaroak mundua lasaitasunez ikustera eraman du, bizitza bere aurrean nola pasatzen den talaia batetik begira egongo balitz bezala. Ikuspuntu eta tonu hauek nabarmenak dira argitara eman duen azken poema liburuan, “Maitatu zure egunak” izenburua daukan idazlan honetan. Poeta helduaro betean dago, eta horrek ematen dio mundua eta bizitza ikusteko perspektiba. Gaztaroko lehiek neurri handian galdu dute zentzua bizitzaren puntu horretara helduta, eta haien gainetik ikuspegi sosegatua gailentzen da. Eta ikuspegi lasai horrek erakusten du bizitzan benetan inporta duten gauzak askotan txikienak eta gutxien; nabarmentzen direnak direla.
Poemak udazkeneko koloreaz idatzita daudela esan daiteke, melankoliaz zipriztinduta. Izan ere, denbora igaro da, eta igarotzearekin batera orainean iltzatzen du begirada: orain eta hemen egoteak, momentuon egiten denak, du balio, etorkizunerako asmoak alferrikakoak diren heinean. Hau guztia islatzeko, naturalezaren presentzia ezinbesteko osagaia da poema hauetan, bere erritmoen bidez bizitza azaltzeko ahalmena baitu. Eta naturalezaren elementuen artean itsasoak ematen du toki hautatua duela, iradokitzaile eta bortitz, hau guztia adierazteko. Pako Aristiren poemetan, beraz, naturalezaren deskripzioa topatzen dugu, baina ez da deskripzio soilean geratzen, alegorizatuta agertzen zaigu-eta. Deskripzio hauek egiteko batzuetan eredu tradizionalak gogorarazten dituen metrika erabiltzen du, baina oso era sotilean, metrika tradizionalaren aztarna xume batzuk besterik ez baitugu aurkitzen orrialde hauetan.
Poeta helduarora heldu da, eta bere esperientzia zabaldu nahi duenez, noizean behin tonu profetikoa ere topa dezakegu, bidea erakusten duen gidaria izango balitz bezala. Egia ulertu du, egia hau letra larriz idazten den horietakoa ez bada ere. Izan ere, bizitza modernoak benetan inporta duena estaltzen duen harrabots handiegia ateratzen du askotan.
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Jon Jimenez
Zebrak eta bideak
Nerea Loiola Pikaza
Nagore Fernandez
Zoo
Goiatz Labandibar
Asier Urkiza
Hetero
Uxue Alberdi
Joxe Aldasoro
Euri gorriaren azpian
Asier Serrano
Paloma Rodriguez-Miñambres
Galbahea
Gotzon Barandiaran
Mikel Asurmendi
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Irati Majuelo
Lagun minak
Jon Benito
Mikel Asurmendi
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Jon Jimenez
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Asier Urkiza
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Nagore Fernandez
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Bestiak Liburutegia
Rameauren iloba
Denis Diderot
Aritz Galarraga
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Paloma Rodriguez-Miñambres