« Bihotz handiegia | Ezagutzeko eta ekiteko »
Maitatu zure egunak / Pako Aristi / Erein, 2018
Udazkeneko kolorea Javier Rojo / El Correo, 2018-09-08
Azken urte hauetan ematen du Pako Aristi eroso sentitzen dela poesia idazten. Halaxe ondorioztatu daiteke bere azken emaitzak ikusita. Bestalde, aspaldian alde batera utzita dauzka bere garaian hain ezagun egin zuten probokatzeko asmoak. Helduaroak mundua lasaitasunez ikustera eraman du, bizitza bere aurrean nola pasatzen den talaia batetik begira egongo balitz bezala. Ikuspuntu eta tonu hauek nabarmenak dira argitara eman duen azken poema liburuan, “Maitatu zure egunak” izenburua daukan idazlan honetan. Poeta helduaro betean dago, eta horrek ematen dio mundua eta bizitza ikusteko perspektiba. Gaztaroko lehiek neurri handian galdu dute zentzua bizitzaren puntu horretara helduta, eta haien gainetik ikuspegi sosegatua gailentzen da. Eta ikuspegi lasai horrek erakusten du bizitzan benetan inporta duten gauzak askotan txikienak eta gutxien; nabarmentzen direnak direla.
Poemak udazkeneko koloreaz idatzita daudela esan daiteke, melankoliaz zipriztinduta. Izan ere, denbora igaro da, eta igarotzearekin batera orainean iltzatzen du begirada: orain eta hemen egoteak, momentuon egiten denak, du balio, etorkizunerako asmoak alferrikakoak diren heinean. Hau guztia islatzeko, naturalezaren presentzia ezinbesteko osagaia da poema hauetan, bere erritmoen bidez bizitza azaltzeko ahalmena baitu. Eta naturalezaren elementuen artean itsasoak ematen du toki hautatua duela, iradokitzaile eta bortitz, hau guztia adierazteko. Pako Aristiren poemetan, beraz, naturalezaren deskripzioa topatzen dugu, baina ez da deskripzio soilean geratzen, alegorizatuta agertzen zaigu-eta. Deskripzio hauek egiteko batzuetan eredu tradizionalak gogorarazten dituen metrika erabiltzen du, baina oso era sotilean, metrika tradizionalaren aztarna xume batzuk besterik ez baitugu aurkitzen orrialde hauetan.
Poeta helduarora heldu da, eta bere esperientzia zabaldu nahi duenez, noizean behin tonu profetikoa ere topa dezakegu, bidea erakusten duen gidaria izango balitz bezala. Egia ulertu du, egia hau letra larriz idazten den horietakoa ez bada ere. Izan ere, bizitza modernoak benetan inporta duena estaltzen duen harrabots handiegia ateratzen du askotan.
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria