« Kontagarria bezain adierazgarria | Debadio politiko antzuak? »
Bioklik / Asel Luzarraga / Elkar, 2018
Etorkizun zoriontsua Javier Rojo / El Correo, 2018-04-28
Asel Luzarraga euskal literaturan burutzen ari den ibilbidean misterioa eta teknologia biltzen dituzten istorioak agertzen dira. Ibilbide honetan markatzen den logikari jarraituz, oraingoan etorkizunean kokatutako argumentua azaltzen duen eleberria plazaratu du, “Bioklik” izenburua duena. Liburu hau zientzia fikzioaren barruan kokatzen da eta ikusita euskaraz zein gutxi diren alor honetan argitaratzen diren idazlanak, bere agerpena kontuan hartzeko gertakaritzat hartu behar dugu. Zientzia fikzioan ohikoa denez, argumentuan kontatzen diren gertakariak bezain garrantzitsua (eta askotan. hura baino garrantzitsuago) izaten da gertakari honek kokatzen direneko giroa planteatzea.
Nobela honetan, gertakariak etorkizun hurbileko Bilbo batean kokatuta daude, XXI mendearen erdialdean edo. Geopolitikari dagokionez, munduan dauden indar hegemonikoak dagoneko ez daude mendebaldean. Sistema politikoa dela eta, biodemokrazioa deitzen den sistema da nagusi. Sistema horretan biztanle guztiak eskubidea daukate erabaki guztietan parte hartzeko ia denbora errealean. Sisteman parte hartzeko, informazio iturri nagusiak, bakarrak ez direnean, telebista kate desberdinetan aurkitzen dira. Botoek, ostera, ez dute “gizaki bat, boto bat” formulari jarraitzen, norberaren botere ekonomikoaren araberakoak baitira. Sistemak gizarte orekatua sortu duela ematen du, eta bertan denak zoriontsuak direla dirudi. Baina sistemak arrakalak ditu, jakina. Bideopantailak eta kamerak nonahi daude, jendeari ematen zaion informazioa neurtuz, jendearen urratsak kontrolatuz. Testuinguru honetan Txetxu Urruti izeneko pertsonaia atxilotuta gertatzen da emaztea hiltzeagatik eta bere kasua jende guztiaren aurrean azaltzen da, jendeak haren botoaren bidez erabaki dezan errudun ala errugabea den.
Argumentuaren aldetik, eleberri honek iturri argiak erakusten ditu, Orwell eta Huxley, eta etorkizuneko mundu orekatu hori azken finean distopikoa da. Diskurtsoaren antolamenduaren aldetik batzuetan John Brunner (“Stand on Zanzibar”) ekartzen du gogora. Interesgarria gertatuko zaie generoa gustukoa dutenei, batez ere argumentuan planteatzen den giroan jartzen bada arreta.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez