« Ez da ihesbiderik | Demokrazia birpolitizatzen »
Azala erre / Danele Sarriugarte / Elkar, 2018
Azala eta izaera Javier Rojo / El Diario Vasco, 2018-04-14
“Azala erre” du izenburua Danele Sarriugarteren bigarren nobelak. Idazleak ospea lortu zuen 2014an argitaratutako lehenengo nobelarekin, “Erraiak”-ekin. Beraz, gaztea bada ere, ez da ezezaguna euskal letretan. Oraingo honetan argitaratu den idazlanean, Miren izeneko pertsonaia aurkezten zaigu. Ikus-entzunezkoetan trebatutako artista dugu Miren, eta alor horretan egindako lan batzuengatik entzutetsu izaten hasi da. Hori dela-eta, hautatu dute arte sariketa batean epaimahaian parte har dezan. Horixe da egoera orokorra. Argumentua bere estudioan diruz betetako gutunazal bat agertzean hasten da.
Nahi gabe ere misterio nobelaren aurrean dagoela pentsa lezake irakurleak, thriller bat dela alegia, eta gutunazalaren misterioaren inguruan arituko dela argumentua. Baina ez da horrela. Intriga egon arren, garrantzitsuena pertsonaiaren bilakaeran aurkitu behar dugu. Izan ere, hasieratik Miren sare sozialetan engantxatuta dagoela aurkezten zaigu. Goizeko lehen orduetatik sare sozial horietan berari buruz zer esango duten zain dago. Sareetan beren izaerak bilatzen dituzten pertsonaia gehienak bezala egoera kontraesankorrean aurkitzen da Miren, zeren berak eman nahi duen irudia, besteek haren inguruan eraikitzen duten irudia eta bere benetako izaera tirabiran baitaude, halako moduan non bere benetako izaera besteek hari buruz duten irudi horretan gauzaturik agertzen baita. Alde horretatik begiratuta, nobela honetan kontatzen zaigun anekdotaren azpian sare sozialen garaian norberaren identitatea nola antolatzen den azaltzen da, eta identitate hori, besteek eraikia den aldetik, faltsua baino ezin da izan. Argumentuan kontatzen diren anekdotekin batera, pertsonaia bere benetako izaeraren bila doa, besteen begiradek inposatutako kateetatik aske.
Azken boladako kontakizun askotan sare hauen garrantzia azpimarratuta geratu da. Irudiaren garaian bizi gara eta egoera honetan azalkeria norberaren garapenerako traba handia izaten da, batez ere, norberak bere autoirudia besteek eraiki dezaten uzten badu.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez