susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Bernarda Alba revisited | Ospa! »

33 ezkil / Miren Gorrotxategi / Elkar, 2016

33 ezkil Alaitz Andreu Eizagirre / Aizu!, 2017-05

Ezkilak. Hogeita hamahiru ezkila danbadaka, herria esnatzen. Hezurrak. Lurperatutako burezur bat jo du aitzurrak, tok. Sekretuak. Ezin da horiei buruz hitz egin. Ezinikusiak. Familia eratzen duten familia-kontuak. Herria. Baserria ez da herria. Baserria. Herria ez da baserria.

Miren Gorrotxategiren lehenengo eleberria dugu 33 ezkil nobela beltza, Agustin Zubikarai saria irabazi ondoren idatzi duena. Nestor du protagonista; haren aitak burezur bat aurkitu du aitzurrean ari zela, eta Berta bikotekide ohiari deitu dio, arkeologoa baita, haren iritzia jakiteko. Gutxira, eskeletoa desagertu egingo da, eta hildako gehiago egongo da gero, baita hezur misteriotsu gehiago ere.

Nobela beltzak behar duen moduan, bi inspektore egongo dira ingurumarian, Nestorren familiari laguntzen, edo haren atzetik.

Informazioa tantaka ematen digu Gorrotxategik, puzzlea osatzeko piezak han-hemen, flashback bidez zenbaitetan, osotasuneranzko bidean. Idazkera soil eta zuzenekoa topatuko du irakurleak, baina ez horregatik landu gabea.

Ederra, misterioa atsegin dutenentzat.