« Gernika: zauria egokituz | Bai, badu historia »
Airearen isla / Mikel Hernandez Abaitua / Elkar, 2016
Airearen isla Usoa Alberdi Fernandez / Aizu!, 2017-03
Airearen isla eleberria zenbait atal berezituz osatua dago, nolabait. Irakurleak topatuko ditu, nagusiki, ekintzaren narrazioa, gogoeta eta deskribapena. Badaude hainbat afera: maitasunezkoa bata, ogibidearekin loturikoa bestea. Badaude deskribapen ugari: artelanena, Euskal Herriko eta Europako zenbait hirirena (Venezia, Frankfurt, kasu), txirrindularitzarekin lotutako kontuen gainekoa…
Bai, gure protagonista Josebari (nobelaren egileari bezala, ziurrenik) izugarri nabari zaio zer maite dituen: emakumeak, Frantziako Tourra, literatura, musika, margolanak… operazaletasuna ere jaiotzen hasia zaio. Gure protagonista maskulinoari, halaber, azkar asko sumatuko dizkiogu bere generoarekin lotu ohi diren ahuleziak: koldarkeria, ekimena behar denean ekimen eza (amodio-gaietan, bereziki), norbere buruarengan segurtasunik eza…
Beraz, irakur beza liburu hau, patxadaz egin ere, egunerokotasun bizitik aldentzeko gogoa edota beharra duenak, gizon arrunt baten barnera joaten ausartzen denak eta, benetan gozatuko badu, aipatu arteen zalea denak (horien islaz blaituko baita gehienbat).
Zahartzaroaren maparen bila
Arantxa Urretabizkaia
Irati Majuelo
Herioa Venezian
Thomas Mann
Aritz Galarraga
Azken batean
Lourdes Oñederra
Ibon Egaña
Goizuetako folkloreaz
Patziku Perurena
Mikel Asurmendi
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Asier Urkiza
Beste zerbait
Danele Sarriugarte
Nagore Fernandez
Akabo
Laura Mintegi
Amaia Alvarez Uria
Txillardegi hizkuntzalari
Markos Zapiain
Jon Jimenez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Paloma Rodriguez-Miñambres
Lakioa
Josu Goikoetxea
Mikel Asurmendi
Lur mortuak
Nuria Bendicho
Irati Majuelo
Hitz etena
Eustakio Mendizabal "Txikia"
Paul Beitia Ariznabarreta
Akabo
Laura Mintegi
Joxe Aldasoro
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Paloma Rodriguez-Miñambres