« Etorkizunik ez | Folletin proustiarra »
Alde erantzira nabil / Ekhine Eizagirre / Susa, 2016
Erresistentzia-poesia Javier Rojo / El Correo, 2016-04-16
Ekhine Eizagirreren izena literaturarekin zerikusirik ez duten arrazoiengatik agertu izan da berri-paperetan. Oraingoan, ostera, poema liburu bat argitaratzeagatik azaltzen zaigu. Liburuak “Alde erantzira nabil” du izenburua, eta nolabait kalifikatu beharko balitz idazlan hau, esan liteke erresistentziaren poesiaren barruan kokatzen dela. Izan ere, idazlea kartzelan dago eta hori nabaria da liburu honetan agertzen diren hainbat testutan. Lehenengo eta behin, askatasunari buruzko aldarrikapen moduan ulertu daiteke eta ematen du gai hori dela liburuaren ardatz nagusia. Preso dagoen pertsona batek desiratzen duen askatasuna da poema askotan adierazten dena, jakina, baina askatasun zentzu hori bizitzaren beste alderdi batzuetara ere lerratzen da, horri lotuta sexu askatasuna eta sentimendu askatasuna ere agertzen baitira poema horietan zehar. Alde honetatik begiratuta, sexuaz egiten diren aipamen esplizituek berebiziko garrantzia dute. Aipamen horiek nolabaiteko askapen moduan ulertzeaz gain, beste era sakonago batez ere uler daitezke: poema hauetan emakumezkoaren gorputzari buruz egiten diren erreferentzia horiek guztiek markatzen dute emakumezkoaren beraren tokia, objektu izatetik subjektu izatera igarotzea errepresentatzen baitute. Izan ere, feminismoaren aldarrikapena ere bada. Gizarteak emakumeari hainbat urtetan utzi dion paperarekin ados egon ez eta bere subjektutasuna azpimarratzen da poema hauetan. Edukiaren aldetik bi osagai horiek dirudite garrantzitsuenak. Formaren aldetik esan daiteke poesia zuzena dela baina, hala ere, badago behin eta berriro agertzen den baliabide erretorikoa, poemen erritmoa markatzen duena: aliterazioa. Hoskidetasunean oinarritzen diren poemak baitira bertakoak, hitzen soinuei garrantzia handia ematen dietenak. Eta hitzen soinuek markatzen dute poemen alderdi kontzeptualaren garapena, hitzetan agertzen diren hotsak antzekoak badira hitz horien bidez adierazten diren ideiek ere erlazioren bat izan behar baitute, izena eta izana elkartuz.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez