susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Ez zauden lekutik igarotzen | Ez dok ehun, Hamlet! »

Bazterreko ahotsa / Ana Urkiza / Elkar, 2002

Subjektua eraikitzen Javier Rojo / El Correo, 2002-12-11

Ana Urkizaren “Bazterreko ahotsa” izeneko poema liburua, emakumea izatearen kontzientzian oinarritzen da. Aldaketa bat dago liburu honen abiapuntuan. Emakumea poesiaren objektutik subjektua izatera pasatzen delarik sortzen den aldaketa azaltzen zaigu liburu honetan. Honetarako, ispiluaren irudia funtsezkoa da: emakumea ispiluaren aurrean jazten denean, objektua subjektua ere izan daitekeela adierazten da, ispiluan biek bat egiten baitute.

Honek paradoxarako ateak zabaltzen ditu. Subjektu bihurtzean, honi dagokion ahots berria eraikitzen saiatzen da poesia honetan idazlea. Eta horrexegatik ematen zaio hainbeste garrantzia identitatearen arazoari. Badirudi katea osatzen dela, subjektua, identitatea eta nitasuna haren mailak direlarik. Neurri handi batean poesia hau aldarrikapena da. Dena dela, bi osagai hauen arteko oreka, (poesia eta aldarrikapenaren arteko oreka, alegia) benetan zaila dela kontuan hartu behar da, bi arriskuri aurre egin behar baitzaie: edota aldarrikapen erretorikoak baino ez dira poesiakoak. Normalean, ironiaren bidez salba daitezke honelako desorekak. Urkizak, ordea, ez du ironiarik erabiltzen eta, uneoro, bere poesia zail horretan dagoela ematen du.