« “Zeru menditik” | Jokua ez da errenta »

Amandriaren altzoan / Julene Azpeitia / Itxaropena, 1961

Amandriaren altzoan Luis Mitxelena / Egan, 1961

Azpeitiatar Julene andrearen izena ongi ezaguna da euskaltzaleen artean. Mesede asko egin dizkio lehen gure hizkuntzari, baina beharbada guztiak baino mesedegarriago izango delakoan nago azkeneko liburu hau.

Haurrentzako ipuiak bildu ditu, Euskalerrikoak eta atzerrietakoak, bazter guztietan zabalduak eta zokoren batean baizik ezagutzen ez direnak, eta euskara sendo, erraz eta gozo batean kontatu. Ederki dio J. San Martinek bere hitzaurrean: Urri dira euskeraz Amandriaren altzoan bezin liburu onak aurrentzat. Geiago esango nuke: oraindik zentzunera sartzeke dauden umeentzat ere euskera trakets ta baldarrean egindako liburuak ikusten ditugula, pedagojiaren funtsik gabe. Nagusiak ere iruntsi eziñiko liburuak dituzte gure aurrak… Ipuin kontuan beintzat, Julenek bete digu utsune aundi bat. Orain, Gipuzkoako umeak badute nun ase. Aurrentzat ez-ezik, nagusientzat ere Amandriaren altzoan izango da liburu au, bere oroitzapenen berbiztzalle izango dalako.

Haurrei dagokienez, ez dut zalantzarik, neronek ikusi baitut zein gogoz eta erraz hartzen dituzten. Eta horixe zen beharrezkoena. Haziagoek ere, ordea, badute hemen bazka atsegina, neure buruaz neur baditzaket besteak. Arrazoi osoa du alde horretatik San Martinek, gorago aldatu ditudan hitzetan.