« Jende desegokia | Plazeraren plazera »
Denbora bere lekura / Gerardo Markuleta / Erein, 2015
Denbora presentea Jose Luis Padron / Bilbao, 2015-07
Gerardo Markuleta denbora bere lekura ekartzera etorri da, bere neurrira, bere doitasunera, bizi izateko trabarik egingo ez duen lekura. Ez da bakarrik denbora bakoitzari bere lekua eman nahia, orainaldian lasai bizitzeko traba gehiegi egiten digun iragan denbora izan baita haren kezka nagusia liburu berria atontzerakoan, eta zentzu horretan eraman du poetak denbora bere lekura, iragana izen zen bezala onartuz, izan ginena gaur ukatu gabe, eta orain garen beste hori biziz. Poesia liburu berria osatu du idazle eta itzultzaile oñatiarrak. Denbora bere lekura du izenburu eta Erein argitaletxearekin eman du argitara. 52 urte egingo ditu poetak negu honetan. Beharbada, adinak bultzatu du atzera begira jartzera, eta denborari irakurketa hori egitera. Baina nostalgiarik gabe, umore puntu batekin. Asko idatzi du Markuletak, seigarren poema liburua du, literatur itzultzaile oso ona da, baina ezaguna dugu, batez ere poeta moduan, eta bere poeta gutxitan izan da pertsonaia, gaztetxotan idatzitako batzuetan beharbada, baina pertsona izan da gehiago, gero eta gehiago, eta orain ekarri duen diskurtso poetikoan pertsona da, Gerardo Markuleta da hizketan ari dena. Izan ere, poesian, Markuletaren ustez, norbait bere buruaz ari da edo ez da.
Markuletak poesia librean baino, neurtuan errenditzen du bere ahalegina, oso musikaltasun handiko, erritmo handiko poesia da berea, hitzak oso aukeratutakoak, oso zainduak, oso itxura eta luzera ezberdineko poemak tartekatuz. Maisu da Markuleta motzean, ia haiku estiloan landutako poemetan. Baina guztiak batzen ditu doinu antzeko batek, asmo jakin batek eta, batez ere, testua tolesteko molde batek. Eta gurasoei eskainitakoak nabarmenduko nituzke. Behin Luisa Villalta musikari galiziarra zenak Markuletari esan omen zion: “Bere iragana ahazten duena sasikume bat da”. Putakume, esan zuen, egia esan. Beharbada arrazoi zuen, eta Markuleta ez da ahazteaz ari, ezta bizi izandakoa bazter batera uzteaz ere, Markuletak nahi duena da oroitutakoari bere pisu doia ematea, bizi izandakoari bizitzeko traba izaten ez uztea, eta iragandako denbora bere lekuan jartzea. Horregatik Denbora bere lekura (Erein, 2015).
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Jon Jimenez
Zebrak eta bideak
Nerea Loiola Pikaza
Nagore Fernandez
Zoo
Goiatz Labandibar
Asier Urkiza
Hetero
Uxue Alberdi
Joxe Aldasoro
Euri gorriaren azpian
Asier Serrano
Paloma Rodriguez-Miñambres
Galbahea
Gotzon Barandiaran
Mikel Asurmendi
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Irati Majuelo
Lagun minak
Jon Benito
Mikel Asurmendi
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Jon Jimenez
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Asier Urkiza
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Nagore Fernandez
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Bestiak Liburutegia
Rameauren iloba
Denis Diderot
Aritz Galarraga
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Paloma Rodriguez-Miñambres