kritiken hemeroteka

8.549 kritika

« | »

Txakur zaunkak atean / Juan Martin Elexpuru / Elkar, 1989

Euskaldunen aberia Anjel Lertxundi / El Diario Vasco, 1989-10-18

Juan Martin Elexpururen ipuin bateko narratzaileak esaten digunez, hala idatzi omen zuen behin, gaueko klandestimtatean itsututa, norbaitek horma batean: “Euskaldunen aberia Euzkadi da” Eta guk borobilduko genuke pintatzailearena: “Eta euskaldunen aberria, umore falta”.

Horixe salatzera, eta salaketa hoberena praktika dela adieraztera datorkigu Elexpuru, bestelako asmo eta pretentsiorik gabe, uberatarrak esango baligu bezala:

—E, irakurle, samur ezazu ezpainarte hori…

Eta zuk, irakurle, asma ezazu barre egitera gonbidatzen ote zaituen idazleak. Edo musu atornilatu batera. Bietara gonbidatzen zaitu, seguruen, Elexpuruk, bien arteko mugarik ederrena muga disimulatzea eta mugarik ez dagoela siniestaraztea delarik.

“Txakur zaunkak atean” liburuaren meritoak aipatu beharko bagenitu (meritoa, meritoa! pailazoen esanera):

1.— Elexpuruk bere testuetan ezagutzen du noraino irits daitekeen. Badaki zer lortu nahi duen. Eta karrera hori korritzen saiatzen da ipuin guztietan fortuna desberdinekin (alde haundia dago liburuari titulua ematen dionetik Irun saria irabazitako “Lasai, Juanantonio, lasai” ipuinera)

2.— Hizkeraren eskaintza garrantzitsua da. Zuzena bai, ala iruditzen zaigu dela, baina errejistro herrikoienetan oinarritua dago. Eta betidanik literaturizatua izan balitz bezala eskaini digu errejistro hori. Noski, horren atzean bait daude Urruzuno. Edo bertsolariak. Edo Fernando Plentziarra.

3.— Elexpuru saiatzen da afal osteetan lagunei txisteak kontatzen. Baina badaki liburu hori ez dela afal osteko saio soil. Errespetu hori gorde dio liburuari. Saiatu da ahotsak, tonuak, hizkera moduak lantzerakoan. Txistea, umorea, irria baliapide dira. Ez helburu. Orduan gertatzen da Elexpururen ipuinetan badagoela irria sortze soiletik baino gehiago: ironia, kritika (batzutan distantziamendu falta nabarmentzen zaiolarik), tonua (terneziatik gertuago algara astapotrotik baino), ahotsen tratamendua…

Esanak esan, Elexpururen liburua ez da beste mundukoa. Ez dugu uste Elexpuru horretara saiatu denik ere.

Baina irrifarra sorterazten dizu eta liburua amaitu arte ez zaizu irrifarra desagertzen. Ixtoriak kontatu egiten dira, ixtorioek korritu egiten dute. Eta ez duzu liburu osoan zehar aharrausika hasteko motiborik. Zer gehiago eska dakioke katxondeo piskat ere nahi lukeen euskal irakurle arrunt batek katxondeo piskat (ilustrazio ikutuez eta guzti) eskaintzen saiatzen den Elexpururi?

Ofizioaren sustraiak nabarmenak ditu. Bide bat dago egiteko, eta “bere arnasotsa eta txakur zaunka besterik entzuten” dituen trantzean, erantzungo balio bere arnasotsari, oparo gerta dakiguke falta zaigun errejistro garrantzitsuko idazle gisa. Elexpuru afal ostetako txiste kontatzaile ezagutzen duenak ez du ideiarik egingo zenbat irabazten duen ipuinetan.

Eta, inoiz edo behin lekuko izan garenok, afal ostekoetako Elexpururen surrealismoa harrapatzen jakin ez dugulako, bestela…

Azken kritikak

Anatomia bertikalak
Lierni Azkargorta

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Lurrez estali
Ximun Fuchs

Jon Jimenez

Irakurketaren aldeko manifestua
Irene Vallejo

Mikel Asurmendi

Poesia guztia
Safo

Mikel Asurmendi

Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre

Jon Jimenez

Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga

Jon Jimenez

Reset
Aitziber Etxeberria

Mikel Asurmendi

Baden verboten
Iker Aranberri

Jose Luis Padron

Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza

Jon Jimenez

Iragan atergabea
Julen Belamuno

Hasier Rekondo

Haragizko erreformak
Mari Luz Esteban

Mikel Asurmendi

Eusqueraren Berri onac
Agustin Kardaberaz

Gorka Bereziartua Mitxelena

Juana
Jon Artano Izeta

Mikel Asurmendi

Kontra
Ane Zubeldia Magriñá

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko iraila

2025(e)ko abuztua

2025(e)ko uztaila

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

Hedabideak