« Idazle baten kezkak | Patuaren bideetan »

Odolbildua / Josu Landa / Susa, 2002

Urte ilunetan Javier Rojo / El Correo, 2002-10-02

Josu Landak, hogei urte literaturaren produkziotik urrun egon ondoren, berriro ere letren plazara agertu nahi izan du nobela batekin. Landa, dagoeneko, ez da behinolako gaztetxo probokatzaile hura, urteak ez baitira alferrik pasatzen, ez idazlearentzat, ezta irakurleentzat ere. “Odolbildua” izeneko nobela honetako gertaerak 50eko hamarkadan eta Nerbioi ibaiaren ezkerraldeko herrietan kokatu d¡tu idazleak. Garaiak eta tokiek nahikoa zehaztugabeak dirudite, ordea, dekoratuak bailiran, eta dokumentazioaren lanaren ondoriozko paisaia eskaini beharrean irudimenezko mundu bat erakusten dute. Argumentuak nobela beltza gogora ekartzen du, trafikatzaile eta kontrabandistekin (nobela hau irakurtzean, nola ez gogoratu Graham Greene-ren “Hirugarren gizona”-ren pasarte batzuk?), boxeo borrokak antolatzen dituzten pertsonaiekin, polizia gaizkileekin. Pertsonaien galeria honek ezaugarri bat gordetzen du: gerra zibilaren erreferentzia ilunean gordetzen den sekretua. Eta hauen artean Mentxu nabarmentzen da. Farmazia eta hotel batetik hari guztiak mugitzen dituela dirudien pertsonaia hau tolesdura handiekin aurkezten zaigu. Gustura irakurtzen den intrigazko nobela da Landak idatzi duena, baina dena literarioegia dela iruditu zait.