« Erraietan barrena | Kristalezko hiria »
Piztutako etxea / Felipe Juaristi / Erein-Igela, 2014
Pozaren alde Jose Luis Padron / Bilbao, 2014-05
Azken poesia liburua 2004an kaleratu zuen, Begi-ikarak; orain, bere poesia lanik berriena aurkeztu du Felipe Juaristik, Piztutako etxea. “Malenkonia badago ere, liburu pozgarria da, pozaren aldeko apustua da liburu hau”, aitortu du, 1957an, Azkoitian jaio zen idazle, poeta eta kazetariak.
Madrilen idatzi du liburua, “La casa encendida” kultur guneko kafetegi txikian, hortik izenburua, etxe hura gogoan. Eraikin hori, egun, kulturgune garrantzitsua da. Terraza zoragarria dauka, eta terraza horretatik Madril osoa ikusten da. Eta badu Felipe Juaristirentzat inportante izan den beste gauza bat ere: kafetegi bat wifiarekin. Hor egonik, hor idazten, Piztutako etxea lantzeko giro eta aldarte egokiak aurkitu ditu.
Juaristiren lehen poema-bilduma Denbora, nostalgia izan zen. Geroztik, Hiriaren melankolia, Laino artean zelatari, Galderen geografia eta Begi-ikarak argitaratu ditu. 1998an Euskadi literatura saria jaso zuen, euskarazko literaturari dagokiona, bere Galderen geografia izeneko olerki liburuagatik. Ereinek argitaratua, guztira, 20 poemek osatzen dute bere liburu berria, arnas luzeko hogei poema berrik.
Pentsamendua dago Felipe Juaristiren Piztutako Etxe-an; baina ez hori soilik. Spinozaren bidetik, pasioen munduan barneratzen da. Ez da bide samurra; alderantziz esan daiteke, biderik zailenetakoa dela, pasioak ibai indartsu eta bortitzak baitira, eta normalean azpitik joan ohi dira, ez azaletik. Juaristik esaten digu pasioak hor daudela, gorputza ere hor dagoela, eta ez diegula kasurik egiten, bazterrean uzten gaituzten arte. Orduan konturatzen gara, ikusirik zer izan garen bizitza joan zaigula, pasioekin batera.
Pasioak, ordea, desiraren mendekoak dira. Desira da liburu honetako pertsonaietako bat, hark itxuratzen du mundua eta gero desitxuratzen; hark erabiltzen ditu poetaren ahotsak nahi erara. Azken finean, desiraren mende egonik, zer garrantzia du ni izateak edo gu izateak. Zu izateak, alegia ispiluaren aurrean ageri dena, edo ispiluaz haratagoko irudi dena izateak, ez du nagusitasunik. Dena eramaten du berarekin desirak, alegia bizitzan aurrera jotzeko gogoak, irauteko grinak, errekonozimendua lortzeko nahiak.
Nahiaren poesia da Juaristirena, niarena baino, irakurtzeko baino entzuteko gehiago den liburu honetan.
Izena eta izana
Jon Gerediaga
Asier Urkiza
Amok
Stefan Zweig
Nagore Fernandez
Auzo madarikatua
Felix Urabayen
Jon Jimenez
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Amaia Alvarez Uria
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Joxe Aldasoro
Bisita
Mikel Pagadi
Mikel Asurmendi
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Asier Urkiza
Eresia
Goiatz Labandibar
Nagore Fernandez
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren
Mikel Asurmendi
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Jon Jimenez
Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide
Paloma Rodriguez-Miñambres
Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga
Mikel Asurmendi