susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Pozaren alde | Izendatzearen balioa »

Kristalezko hiria / Paul Auster (Harkaitz Cano) / Txalaparta, 2006

Kristalezko hiria Iraitz Ugalde / Obabako Testiguak, 2014-05-02

Paul Austerren City of Glass (1985), Ghosts (1986) eta The Locked Room (1986) New York-eko trilogia osatzen duten hiru liburuek metropolian gauzatzen diren hiru istorio kontatzen dituzte. Horietan lehena, “Kristalezko hiria”, Paul Karasik eta David Mazzucchellik komikira ekarri zuten 1994an. Edizio hura Harkaitz Canok itzuli zuen euskarara 2006an.

Zoritxarreko bizitzak mundutik isolatuta daukan Danniel Quinn idazleak detektibe batengatik galdetzen duen ezezagun baten deia jasoko du gauaren erdian. Erratuta dabilela esan arren, ezezagunak ez dio deitzeari utziko. Eta azkenean Quinnek bila dabilen pertsona bera dela esatea deliberatuko du. Horra protagonistaren lehen irristada. Hutsala, izatez, ez balitz supituko berea ez den bizitza bat bizitzen hasiko delako. Idazten dituen eleberrietako protagonistaren antza hartuz. Inoren larruan sartuz. Bere semea hil nahi omen duen Stillman jaunari jarraitzea izango du xede. Haren itzala izatea. Hori muturreraino eramateak noraino eramango duen ez daki, ordea.

Austerren obran kirika egiteko abagune grafikoa da. Abstraktutasuna irudi bidez esplikatzea lortzen du. Pertsonaiaren barne bukleetan, hiriaren laberintoan, egia eta fikzioaren dikotomia lausoan galtzea. Besterentzea, zerbait naturala balitz bezala. Bizipen eldarniotsuen keak irentsia izan arte. Probatzeko modukoak diren sensazioak dirudite.