« Azpikerien maisua | Autokarabana »
Londres kartoizkoa da / Unai Elorriaga / Elkar, 2009
Hiru zoro eta erdi Jose Luis Padron / Bilbao, 2009-12
Sagarren kasua ederra da literaturari buruz hitz egiteko. Hain zuzen ere, Londres kartoizkoa da (Elkar, 2009) nobelaren protagonistak bota egiten ditu sagarrak teilatutik behera liburuaren erdi-erdian. Egileak sinbolo moduan erabili nahi zituen sagarrak hasieran (nik ere ez dut esango zeren sinbolo, inork interpretatuko du), baina liburuak aurrera egin ahala konturatu egin zen sagarrak bere aurreko literaturaren substratuetako bat zirela eta hautsi nahi izan du horrekin. Ken zitzakeen aipu guztiak, baina ez: zeudenean utzi zituen bere literaturaren aldaketaren sinbolo gisa. Hau da, “sinbolo erreal” bat izatetik, literatur sinbolo izatera pasatu zen, bere literaturagile prozesuaren sinbolo.
Lekuan fidakor utzi nuen poltsa bat. Lapurtu egin zidaten, sinistu, tartean Unai Elorriagaren nobela berria. Lapurretaren atzean nor-nortzuk egon daitezkeen berari galdetu, eta aukera asko etorri zaizkigu burura: Ikazkinak izan daitezke, noski. Edo epaileek lapurtu zidaten liburua beharbada, ez baitira liburuan umetan uste genuen bezain hutsezinak eta desinteresatuak. Edo Ris teilatukoak ere izan daitezke lapurrak, ez baitute liburuan oso ondo ematen. Baina Ris teilatura sartu ez zirenak ere izan daitezke lapurrak, jakina, liburuan ematen duten itxura epel samarrena baita.
Liburua irakurri ez duenak ez du ezer ere ulertuko, baina orain badauka aitzakia liburua irakurtzeko. Nik berri bat eskuratu, eta irakurri nuen azkenean. Gustura, gainera. Londres kartoizkoa da laugarren nobela da Elorriagaren zerrendan. Eta liburuaren arrakasta zer txoro klasek ospatuko duen egileari galdetu diogunean, kontatu digu Lituanian, esate baterako, badagoela bere irakurle bat, apur bat zoroa bera, Egle Naujokaityte izenekoa, asko poztuko litzatekeena bere liburu hau lituanieraz jarriko balitz. Eglek Elorriagaren ipuin bat itzuli du lituanierara eta kontatzen zion paragrafo bat itzuli ez beste, lagunei bidaltzen ziela messenger bitartez, eta guztien artean komentatzen zutela. Beraz, Lituanian behintzat bere liburuek badauzkate jarraitzaile zoro batzuk. Baliteke Luxenburgon edo Mexikon beste pare bat ere egotea. Gure artean ere ezagutzen omen ditu hiru eta erdi. Zoroak guztiak.
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Jon Jimenez
Zebrak eta bideak
Nerea Loiola Pikaza
Nagore Fernandez
Zoo
Goiatz Labandibar
Asier Urkiza
Hetero
Uxue Alberdi
Joxe Aldasoro
Euri gorriaren azpian
Asier Serrano
Paloma Rodriguez-Miñambres
Galbahea
Gotzon Barandiaran
Mikel Asurmendi
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Irati Majuelo
Lagun minak
Jon Benito
Mikel Asurmendi
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Jon Jimenez
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Asier Urkiza
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Nagore Fernandez
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Bestiak Liburutegia
Rameauren iloba
Denis Diderot
Aritz Galarraga
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Paloma Rodriguez-Miñambres