kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Gela bat norberarena / Virginia Woolf (Maria Colera) / Consonni, 2013

Gela bat norberarena Iraitz Ugalde / Obabako Testiguak, 2014-03-07

Azken Durangoko azokan presentzia berezia izan zuen Virginia Woolf-en Gela bat norberarena liburuak. Alde batetik, Maria Colera Intxaustik Consonniren eskutik eginiko itzulpena orduantxe argitaratu zelako. Bestalde, aldizkariko azala pintatzen zuten hitzak bertako pasarte ezagunenetariko batekoak zirelako.

Virginia Woolfek 1928an Newnham eta Girtongo Eskola Femeninoetan emandako bi hitzaldi biltzen ditu liburuak. Emakumeak, fikzioa idatziko badu, dirua eta gela propioa behar dituela dio. Ideia hori helarazi nahi die Woolf-ek bere entzuleei, mundua interpretatzeko emakumearen modua idatzita gera dadin, bere garaiko emakumeen hitzak irakur daitezen. Gizonen eta emakumeen arteko ezberdintasuna baliabideek ezarria dela dio, eta Shakespeare-en balizko arrebaren adibide kuriosoa ipintzen du, haren gaitasun berberak izanda ere, emakume jaio izate hutsak zertan amaitzera eramango lukeen irudikatuz.

Harago doa, gainera, analisia. Gizartean hartzen ditugun rolak aztertzen ditu: “Zergatik edaten zuten gizonek ardoa eta emakumeek ura?”. Gure portaeretan ezustean bezala daramagun generoaren inpronta sakon aztertzen du, “Sexu baten segurtasun eta oparotasunaz eta bestearen pobrezia eta segurtasun gabeziaz” eta horren zergatiez hausnartuz. Eta horrela iritsi da beharbada, egun, generoaren inguruko edozein lanketatan erreferentzia izatera.

Woolfek bere entzuleei opa ziena baino gutxiagorekin idatzi zuen bere egunkaria Anne Frank. Josu Zabaletak itzulia, Erein argitaletxeak berrargitaratu berri du II. Mundu Gerraren kontakizunaren zati den lekukotza hunkigarri hau. Ez zuen gela bat berea Anne Frankek. Beste zazpi lagunekin elkarbanatu beharreko ezkutalekua besterik ez zuen. Dirudun familiako alaba izateak ezin uka lagundu zionik.

Euren babesleek lepoa jokatu zuten ezkutaldi osoan zehar eta behar zuten guztia erosteko adina diru izan zuten Frank-tarrek egonaldi itogarriak iraun artean. Baina Annek bere gela propioa koadernoan idazten zuenarekin eraiki behar izan zuen. Horixe baitzen bere esparru pribatu bakarra. Inozentzia pixkanaka erantziz doazen konikak dira, Anneren izaerarako eta bizipenetarako atea parez pare zabaldu eta II Mundu Gerrako errealitatearen argazki gordina egiten dutenak, historia oraindik idazteke zegoen garaian. Beti izango ditu Anne Frankek 13 urte. Beti izango da heziketa aristokratikoko neskato lotsabakoa. Sarraski historiko baten erdi-erdian bere eguneroko bizimoduko arazoak, amorru, min eta maiteminak, izuari eta itolarriari aurre egiteko estrategiak bide batez bezala kontatzen dizkiguna.

XX. mendeko bi emakumeren ahotsak biltzen dituzten liburuak gaurkoan. Gela bat norberarena zen Woolfek bere entzuleei opa zien handiena. Ez zuen halakorik izan Frankek bere egunkaria idazteko garaian, baina, Woolfek nahiko zukeena utzi zuen historiarako, garaiko emakumeen ahotsa idatzita geratzea.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak