« Mugarik gabeko begirada | Denak batera »

Euri kontuak / Jose Luis Otamendi / Susa, 1999

Euri kontuak Juan Luis Zabala / Administrazioa euskaraz, 2002-07

Espanturik gabeko prosa xume eta gertukoa da Jose Luis Otamendiren Euri kontuak liburukoa, baina indar, zehaztasun eta distira ikaragarrikoa. Eta halakoxeak dira liburua osatzen duten 20 ipuinetako istorioak ere, sukaldeko mahai gainetik jasotzen ditugun otapurrak bezalakoak: beren xumean, bizitza oso bat laburbiltzeko gauza, geure begiratuak horrretarako indarka emanez gero. Indar horixe ematen die, bete-betean, Otamendiren begiratuak liburuko ipuinetan ageri diren elementu guztiei.

Aurreiritzirik gabeko biluztasun bat igartzen da, sentitzen da, liburu osoaren tonuan, erritmo pausatu, baketsu eta naturalean. Beldurrik gabeko idazle bat bere kezka, kontraesan eta obsesioei zintzotasun osoz begira. Istorioei osotasun trinko eta iradokorra ematen die Otamendik, baina sekula naturaltasun hori galdu gabe, inoiz indarka aritu gabe, horretan ahalegindu izanaren arrastorik utzi gabe.

Idazlearen barru-barrutik idatzia eta irakurlearen barru-barrura hel dadin landua, liburu gutxitan aurkitu ditut nik literaturari maite dizkiodan dohainak Euri kontuak liburuan bezain ondo uztartuta.