« Itsastxorien bindikapena | Olerkiak »
Likantropo / Xabier Montoia / Susa, 1985
Hiru poeta gaztek beren liburuak argitaratu dituzte Susa sailean (III) Silvia L. / Egin, 1985-03-31
Jotake ari zaigu Susa argitaletxea liburuak ateratzen. Azokan ateratzeko zen askok orain arte ez du argia ikusteko aukerarik izan. Hemen daude azkenik eta haietariko zenbait komentatzeko asmotan, Eneko Olasagastiren Gauzurtz baten izenak asmatzen; Omar Nabarroren Itsastxorien bindikapena eta Xabier Montoiaren Likantropo dira plaza honetara ekarri ditugun poesi-liburuak. Poesia eta hitzlana nahiko orekaturik dagoen sail honetan zail egiten zaigu, poesiari dagokionean, zein den zein baino hobea erabakitzea, besterik gabe onak diren batzu bazterrean uzteko beldurrez. Subjetiboak dira, beraz, gure azterketak, poesia aztertzeko erizpide sendoa argi ikusten ez den bitartean.
[Beste bi liburuez ari da tartean]
Likantropo
Xabier Montoiaren Likantropo poesi-liburua argitaratzen duen bigarren liburua da. Lehengo hasiera eman zion “Susa” saila (Anfetamiña). Montoia “under ground”aren poeta dugu. Bere mundu poetikoa marjinaltasuneko elemenduez osatzen da eta alde horretatik (aukera egin dunez gero) egundoko koerentzia dute poemek, liburuari batasuna ematen diotelarik: “Baditut belarriak ixiltasunez beteak/ garbitasuna ur beroa prophylapxis/ hatzamarrak prospekzioari ekiten dio/ eta zutotik malko uholde bat ixurtzen da/ zola bustiz Azkenik musika entzun dezaket!”, (13. or.). Poetak biztanle medio-burgesari nazkagarri gerta dakiokeenaren estetika erabiltzen duenetik “punk” mugimenduaren barruan kokatzen du bere burua. Ikusi, adibide gisa, poeta k egiten digun proposamen probetxagarri hau: “Tinka ezazu zure, limoiezko hortzetan/ garbi ezazu zure txu epela eta arrosaz/ eta zugana etorriz/ eztiki esaten dizun: ama/ hil/ ehun bider( hilik izan arren” (53. or). Liburu honetako poema gehienak laburrak dira, eta ez du poetak ahazten poesiarekiko lotura: “Hemen odolik ez dario/ ene zauriari hitza/ besterik ez dario.” (31. or edo: “Maitasuna hitz bat besterik ez da jakina/ horrexegatik alfabetoa/ txikitu egin zuten/ gure gorputzek/….” (67, or.). Irudiak bestalde, ugaritzen dira liburuan zehar mundu poetiko bat osatuz . Azken finean, jendea da Montoiarentzat likantropoak irudikatzen duena: “Argiak itzaltzen direnean/ zoko ezkutuenetatik ere gaueko pizti goseti guztiak/ irtetzen dira/ ezezagunaren erresuma hedatuz/…” (81. or.)
Alaska
Castillo Suarez
Irati Majuelo
Poesia bizitzeko eta sentitzeko modua da
Karmele Igartua
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Pantailen garaipena
Iñigo Martinez Peña
Jon Martin-Etxebeste
Axularren gerizapean
Kepa Altonaga
Asier Urkiza
Emakume bat
Annie Ernaux
Nagore Fernandez
Atsoa
Victor Catala
Joxe Aldasoro
Arrain hezur bat eztarrian
Olatz Mitxelena
Jon Martin-Etxebeste
Lur gainean, itzal azpian
Leire Milikua Larramendi
Irati Majuelo
Gu gabe ere
Itziar Ugarte Irizar
Mikel Asurmendi
Alaska
Castillo Suarez
Jon Martin-Etxebeste
Alaska
Castillo Suarez
Maddi Galdos Areta
Puskak
Irene Pujadas
Asier Urkiza
Norberak maite duena
Miren Billelabeitia
Nagore Fernandez
Beirazko kanpaia
Sylvia Plath
Hasier Rekondo