susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Labirintoa kartzela izaki | Geure hondakinak »

Emakume bat / Annie Ernaux (Itziar de Blas) / Txalaparta, 2011

Figura nagusia Juan Ramon Makuso / El Diario Vasco, 2012-05-04

Literaturara emana. Norberaren bizitza, autobiografiak. Bakoitzaren bizitzaren tantak, ibaiak, azken finean, jarioak. Idazten jartzen da emakume bat, eta fikziora eramaten zaitu, lerroz lerro. Baian oharkabean, bere sentimenduak zureak bezalakoak direla ohartzen zara. Agian zure historia ere, berea kontatzen ari delakoan, orrialdeetan zehar idazten ari zara. Annie Ernaux, idazle frantziarrak, alde batera uzten du kontakizunak asmatzearen ariketa eta bere bizipen propioak islatzen ditu bere nobelan, Emakume bat-ean. Bere ibilbide literarioaren ezaugarria da, lan guztietan hori egin baitu. Eta Emakume bat ez da salbuespena. Idazleak narratzailearen protagonismoa guztiz bereganatzen du, eta kasu honetan, Ernaux anderearen ariketa bikaina da. Norberaren amaz idaztea, eta gainera, ama hilberria denean, distantziaren arazoa hor dago. Baina idazleak zirkunstantzia hau oso ongi bideratzen du. Ama eta bera, beharbada, kontakizunean, bat eta bera direla irudikatzen da emaitza aztertzerakoan. Amaren inguruko bizitzaren pasarteetan, alaba ere bertan sartzen da. Alabaren harremana amarekiko, anbibalentzia bat da; bizitzan zehar, agian oharkabean igaro dena, amaren azken hilabeteak, hamar, bere zahartzaroaren azkenak, zahar etxe batean, une hau bizi ari baitira. Pasadizoak, amaren historia, argazkiak dira irakurlearen aurrean, eta hasiera batean, nahiko efektu hotza uzten du idazlearen narratzeko eragatik. Baina urruntasun hori ongi landutako efektua da, harremanaren benetakotasuna, eta esango nuke, sentsibilitatea, agerian geratzen baitira. Nobelaren laburrak, irakurketa azkar batera eramaten zaitu, baina era berean, azterketa soziologiko bikaina eskaintzen du, gizarte oso bat txertatzen baita.