« Gorpurik gabe | Portuan gazte »
Narrazio guztiak / Joseba Sarrionandia / Elkar, 2011
Narrazio guztiak Javier Rojo / El Correo, 2012-01-28
Euskal literaturan gertatzen den Euskal Herrian ikus dezakegunaren isla xumea delarik, batzuetan gertatzen da gure munduaren berri ez duenarentzat oso harrigarria den bitxikeria bat: itxuraz ofizialtasunaren esparrutik bazterrean geratu dena literaturaren sistemaren erdigunean agertzea. Izan ere, gure artean ofizialtasun paralelo bi egoteak azaltzen du itxuraz kontraesankorra dirudien gertakari hori. Eta horrek azaltzen du neurri batean behintzat Joseba Sarrionandiaren literatura gure literatur kanonaren ardatzetako bat izatea. Orain Narrazio guztiak (1979-1990) izenburuko liburua agertu berria delarik, berriro ere aukera daukagu kanonaren erdigunean jarri duten obra batzuk berrirakurtzeko.
Liburu honetan, hasierako zenbait testurekin batera, Sarrionandiak argitara eman dituen hiru narrazio liburuak agertzen dira, Juan Luis Zabalaren ardurapean: Narrazioak (1983), Atabala eta euria (1985) eta Ipar aldeko orduak (1990). Itxura berriz agertzen zaizkigu liburuok, ortografiaren aldetik gaurkotuta argitaratzen baitira testuak. Datei erreparatzen badiegu, berehala konturatuko gara hogei urte baino gehiago pasatu direla Sarrionandiaren azken narrazio liburutik. Beste era batez esanda, narrazioarena gaztaroari loturik agertzen dela, idazlea bere lanbidean trebatzen ari zen bitartean egindako idazkiak izango balira bezala, irakurleek ere bide berrietan sartzeko gogoa erakusten zuten bitartean. Izan ere, sintonia bat dago Sarrionandiak idazten zuenaren eta irakurleek eskatzen zutenaren artean. Eta hain zuzen ere, literaturaren ikuspuntua bakarrik hartzen badugu kontuan, sintonia horrek azal lezake Sarrionandiaren arrakasta: behar den momentuan behar zena idatzi zuen-eta.
Narrazioen alorrean, narratiba moderno bat ekarri zuen gure artera, eta irakurleek erakusten zuten sentsibilitate berriarekin bat egin zuen bere literaturak. Ez dugu ahaztu behar Sarrionandia idazlea baino lehenago irakurlea dela eta berak erdaraz irakurritako literaturan agertzen zena euskaraz ere islatuta ikusi nahi zuela. Horrela mundu berezi bat plazaratu zuen bere narrazioetan (mundu epiko bat, non zaldunak-eta agertzen diren; haurtzaroari loturiko mundu bat, oroitzapen pertsonalez beterik…) eta sentsibilitate berri hori osatzerakoan berebiziko garrantzia izan bazuen ere, ezin dugu ahaztu idazleak bere ikaste prozesuan egindako urratsak direla.
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Jon Jimenez
Reset
Aitziber Etxeberria
Mikel Asurmendi
Baden verboten
Iker Aranberri
Jose Luis Padron
Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza
Jon Jimenez
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Hasier Rekondo
Haragizko erreformak
Mari Luz Esteban
Mikel Asurmendi
Eusqueraren Berri onac
Agustin Kardaberaz
Gorka Bereziartua Mitxelena
Juana
Jon Artano Izeta
Mikel Asurmendi
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Jon Jimenez
Simulakro bat
Leire Ugadi
Maddi Galdos Areta
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Ibon Egaña
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Paloma Rodriguez-Miñambres
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Mikel Asurmendi
Turismo hutsala
Fito Rodriguez
Asel Luzarraga