« Urruneko ametsean | Objektu arteko poesia »
Garabi suizidaren amodioak / Jeremias Erro / Pamiela, 2011
Literaturarekin jolasean Javier Rojo / El Correo, 2011-07-16
Jeremias Erro izenarekin sinatzen duen idazleak nobela batekin harritu nahi ditu euskal irakurleak, liburuaren izenburu berezi eta bitxitik bertatik: Garabi suizidaren amodioak. Idazlea ez da idazketa-kontuetan hasi berria, kazetaritza-kolaborazioak eta ipuinak idazten idazle trebea dela frogatu baitu. Liburu hau, dena dela, argitara ematen duen lehenengo nobela da. Izenburu deigarria du, eta abiapuntua ere halakoxea da. Hasieran protagonista aurkezten zaigu, Jon Konda izenekoa. Opera kantari ospetsu batekin ezkondu den gauean, eskaera bitxi batekin datorkion bisita berezi bat jaso du: eztei-gaua pasatzen duen hotelean dagoelarik, Polizia iristen da, eta eskatzen diote garabi batera igo den suizida batekin hitz egin ote dezakeen. Garabira igota, ustezko suizidarekin hitz egiten du eta literaturan oinarritzen den jolas batean hasten dira, kasualitatea eta halabeharra lagun. Egoera horretan daudelarik, Jon Konda elkarrekin nolabait uztartuta dauden istorio batzuk kontatuko ditu, atzekoz aurrera, hurrengo istorioa aurrekoaren aitzinean kokatzen delarik, aurrekoaren kausatzat har daitekeelarik. Elkarrekin lotutako istorio horiek halaxe ordenatzea, nire ustez, idazlan honek duen gauzarik interesgarrienetako bat da. Baina poliki-poliki liburuak koherentzia narratibo hori ere galtzen du, zerbait kaotiko eta zehaztu gabea bihurtzen den arte. Istorio horiek gai batzuen inguruan egindako bariazio modukoak ziren, eta denboraren aldetik lotura berezi hori zuten. Baina liburuaren azken aldean halako loturak ere galtzen dira eta irakurleari inpresioa gelditzen zaio nobela bat idatzi nahirik idazleak nobela eraikitzeko behar ziren materialak plazaratu dituela, baina material horiekin benetan nobela egin gabe. Nobela ‘dekonstruitu’ egin duela esan liteke, idazlana eraikitzeko behar diren zatiak bertan agertzen baitira. Baina nobela batek funtzionatuko badu, atal horiek beren funtzioak bete behar dituzte. Eta nire ustez, horixe du faltan liburu honek.
Edonola ere, idazlea trebea da, badaki ironikoa eta umoretsua izaten, eta zati bakoitzari erreparatzen badiogu, konturatuko gara horietako batzuk ipuin interesgarriak ere izan litezkeela.
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Irati Majuelo
Denbora galduaren bila / Swann-enetik
Marcel Proust
Aritz Galarraga
Iraileko zazpi egun
Eneko Azedo
Aiora Sampedro
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Mikel Asurmendi
Anatomia bertikalak
Lierni Azkargorta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lurrez estali
Ximun Fuchs
Jon Jimenez
Irakurketaren aldeko manifestua
Irene Vallejo
Mikel Asurmendi
Poesia guztia
Safo
Mikel Asurmendi
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Jon Jimenez
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Jon Jimenez
Reset
Aitziber Etxeberria
Mikel Asurmendi
Baden verboten
Iker Aranberri
Jose Luis Padron
Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza
Jon Jimenez
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Hasier Rekondo