« Fikzioaren errealitatea | Aise irakurtzeko eleberri motza »
Udalbatza bahituaren kasu pollita / Karlos Linazasoro / Elkar, 2011
Mundu absurdoa Javier Rojo / El Correo, 2011-04-09
Karlos Linazasorok batzuetan absurdoaren literaturan koka daitezkeen istorioak kontatzeko joera dauka. Itxuraz zentzugabeak diren argumentuak plazaratzen ditu, baina noizean behin halako argumentu absurdoetan bizitzaren metaforak aurkitzen direla ikus dezakegu, oso gauza serioak eskatzeko bide bakarra fartsa izango balitz bezala. Bide hauetatik doa Udalbatza bahituaren kasu pollita izenburua duen nobela labur honen argumentua. Udaletxe batean hauteskundeen ondoren elkartzen dira zinegotziak lehenengo bilera egiteko. Bertan dauden bitartean, jende oste batek inguratzen du udaletxea eta hor gelditzen dira irten ezinik. Istorioa errealismoaren parametroetan gara zitekeen, baina ez da horrela egiten, argumentuaren garapenean umorea, ironia eta absurdoa nagusi baitira. Badakit agian konparaketa hau gehiegizkoa izan daitekeela, baina nobela honetan ematen du Julio Cortázarren Los premios eta Luis Buñuelen El ángel exterminador bildu direla Faemino eta Cansado umoristek erabiliko lituzketen ikuspuntu surrealistan eta diskurtso neurotikoan.
Egoera zentzu gabea da, zinegotziak ezin baitaitezke udaletxetik atera eta ez baitakite zer eskatzen duen inguruan duten jendeak. Diskurtsoa ere absurdoa da, arranditsua, oso hanpatua, erreferentzia kulturalez beterik. Eta honek areagotzen du egoerak islatzen duen fartsa itxura. Baina fartsa honen atzean, errealitatearen gaineko nolabaiteko hausnarketa dagoela iruditzen zait, zeren bizitza bera zerbait absurdoa izango balitz bezala aurkezten baita. Pertsonaiak zentzurik gabeko egoera batean aurkitzen dira eta oso diskurtso serioak botatzen dizkiote elkarri, konturatu gabe halako seriotasunak ez duela inolako zentzurik. Narrazioan ironia dago, parodia, fartsaren itxura duten osagaiak, eta umorea ere bai, nahiz eta Linazasororen eskuetan umorea barrea hozten duen horietakoa izan.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez