susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Eztabaidarako urratsa | Zahartzaroarekiko begirunez »

Txatartegirako ipuinak / Xabier Etxaniz Rojo / Erein, 2010

Txatartegirako ipuinak I.E. / Aizu!, 2011-02

Izenburu deigarria du Xabier Etxaniz Rojoren azken ipuin bildumak. Lehen irakurketan probokatzailea da, hain txarrak ote dira? Baina ez, ez dira ipuinak txatartegirako modukoak, ez horixe, horietan agertzen diren elementu eta protagonistak baizik, autoak eta pertsonaiak. Guztiok dugu, azken finean, patu bera.

Liburuaren aurkezpenean idazleak esandakoa, berari ipuin tristeak ateratzen zaizkiola, alegia, guztiz benetakoa dela konproba dezake irakurleak nahiko azkar. Ipuin bakoitzaren amaieran, eta liburua irakurtzen bukatutakoan ere bai, txatartegirako moduan gera daiteke irakurlea bera ere, zentzu metaforikoan, jakina. Izan ere, liburua osatzen duten bederatzi ipuin horiek nahiko istorio gogorrak kontatzen dituzte, eta irakurleak gustura irakurri arren (estilo atsegina erabiltzen duelako idazleak), bukaeran halako zapore mingots bat uzten dute guzti-guztiek. Haatik, aitortu beharra dago barrerako une batzuk ere aurki daitezkeela, batik bat, Klaxonen festa eta Gaizki hasitako egunak izeneko ipuinetan, maisuki erabiltzen duelako idazleak absurdoa. Hala, irakurleak oraindik ez dakienean nora eramango duen kontakizunak barre ere egin dezake, berez oso bortitzak diren ipuinokin.

Finean, amaitzean sentsazio goibela geratzeko arriskua onartuta, irakurtzea merezi duten ipuinak. Azken batean, bizitzan ere dena ez da jauja, ezta?