kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Habitat / Katixa Agirre / Elkar, 2009

Erlazio afektiboez Javier Rojo / El Correo, 2009-05-16

Azken urte hauetan euskal literaturan fenomeno ikusgarri bat gertatu da: 1980. urte inguruan jaiotako emakume idazleen talde inportante bat lanbide honetara hurbildu da, antzeko estetika-planteamendu eta kezkak dituztelarik. Eta esan behar da, aurten gertatzen ari dena ikusita, euskal literaturan talde hau hartzen ari den garrantzia azpimarratu baino ez dela egin. Beste gauza bat izango da baloratzea talde horren barruan sartu daitezkeen idazleen liburuek duten kalitatea beraien presentzia bezain handia den. Alde horretatik begiratuta, zentzuzkoena dirudi denetarik dagoela esateak. Katixa Agirre horrelako talde baten barruan ikusten dut: kazetaria eta gidoilaria, emakumea, 1981ekoa.Belaunaldien kontuan sinistuko banu, belaunaldi horren partaidea dela esango nuke. Aurten Habitat izeneko narrazio liburua eman du argitara. Sei narrazio biltzen dira liburu horretan, eta, bertan azaltzen denez, Igartza saria jaso du (Igartza sariarena ere “belaunaldi” horren beste ezaugarrietako bat izan liteke).

Idazkeraren aldetik, Katixa Agirreren narrazioek ez dute osagai ikusgarririk erakusten. Liburu honetako narrazioen estiloa nahiko laua da, estandarra, komunikabideetan erabiltzen den hizkuntzatik hurbil dagoen kontamoldea. Izan ere, estiloa ez da idazle honen interesa gehien pizten duen kontua. Are gehiago, askotan ematen du alde horretatik kezkarik handiena, ulergarria izatea dela. Hizkuntza ez da oztopo moduan aurkezten, baina noizean behin anbizio artistiko handiagoaren falta nabaritzen du batek. Idazkeraren kontua alde batera utzita, Agirreren narrazioetan, nabarmentzekoa iruditzen zait idazlearen kezka nagusia pertsonaien arteko harremanen berri ematea dela. Eta pertsonaien arteko harremanetan interesgarriena iruditzen zaiona alderdi afektiboa da. Pertsonaia batzuk besteekin interaktuatzean, beren sentimenduak azaleratzen dira. Istorioetan ez da gauza berezirik gertatzen, ez dago abentura zirraragarririk. Harreman afektiboak (adiskidetasuna, amodioa) agertzen dira, eta bakardade sentimendu nabarmen batek dena zipriztintzen du. Eta horretarako, ingururik pertsonalena erabili du idazleak, norberaren etxe; etxea babesten gaituen gaztelua den bezala, besteengandik isolatzen gaituen kartzela ere bada-eta. Liburua gustura irakurtzen da bai, baina aparteko gauza ikusgarririk ez duelarik, aztarna handirik ere ez duela uzten iruditzen zait.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak