kritiken hemeroteka

8.496 kritika

« | »

Bi hitz / Garazi Goia / Alberdania, 2008

Amodio galduaz Javier Rojo / El Correo, 2008-05-10

Garazi Goiak argitara ematen duen lehenengo nobela da “Bi hitz” izenburuarekin argitaratu den liburu hau. Lehenengo liburua du, baina idazlan interesgarria da oso, ibilbide sendo baten abiapuntua iradokitzen duena. Argumentuaren hasiera amodioa hausten den momentuan kokatzen da. Narratzailea ere baden protagonistak ikusten du nola bere bizilagunak erabakitzen duen beraien arteko harremana haustea, berak, lana dela medio, Ingalaterrara joan behar duenean. Istorioa neurri handi batean protagonistaren buruaren barruan gertatzen da, nobelan zehar haren dudak, pentsamenduak, obsesioak kontatzen baitzaizkigu.

Harreman afektiboen gaineko istorioa dugu hau, amodioak, adiskidetasunak eta sexuak pertsonaiaren inguruan triangelu berezia osatzen dutelarik. Emakumeek idatzitako literaturan ohikoa dirudi harreman afektiboei buruzko istorioak agertzeak. Dena dela, onartu behar dut, estatistikaren faltan, hau inpresio bat baino ez dela, agian aurreiritzien ondorioz sortua. Edonola ere, inpresio hau benetako izango balitz bezala jokatzen da askotan. Gauzak honela, emakume literaturari uste izateko zaion gai baten aurrean gaude liburu honetan. Gai hori garatzeko idazleak heldutzat hartzen du irakurlea, eta euskal literaturan askotan ikusten duguna ikusita, eskertzeko modukoa iruditu zait jarrera hori. Beste aldetik, idazkera eta nobela teknika ere aipatzeko modukoak iruditzen zaizkit, modan jarri den kontzeptua erabilita, nobela “dekonstruitu” egin duela esan bai-taiteke. Hau da, istorioa garatu beharrean, istorioa eraikitzeko behar dituen osagaiak eskaintzen zaizkio irakurleari. Osagai horiek batzuetan inpresio batzuk baino ez dira, besteetan, eskutitzak, amets bat edo beste, edota lehenengo pertsonan kontatutako narrazio zati kanonikoagoak. Eta material hauekin guztiekin irakurleak protagonistaren barne-prozesuaren berri izango du. Amodioa, edo hobeto esanda, amodio galdua obsesio bihurtzen da protagonistaren buruan, harreman desberdinen artean galduta ikusten dugularik, bere lekua, amodioa galdu osteko lekua, bilatu nahian. Izan ere, protagonista osatu gabe sentitzen da egoera horretan, bestearen presentzia nahitaezkoa iruditzen baitzaio osorik dagoela sentitzeko.

Agian ohiko istorio arrunta izango da, baina idazle trebe baten eskutik ondo kontatzen denean, istorioa eta irakurlea errespetatuz, zerbait berezi eta bakana eskaintzeko ahalmena du.

Azken kritikak

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak