« Morto vivace | Estrategiaren estrategia »
Bi hitz / Garazi Goia / Alberdania, 2008
Amodio galduaz Javier Rojo / El Correo, 2008-05-10
Garazi Goiak argitara ematen duen lehenengo nobela da “Bi hitz” izenburuarekin argitaratu den liburu hau. Lehenengo liburua du, baina idazlan interesgarria da oso, ibilbide sendo baten abiapuntua iradokitzen duena. Argumentuaren hasiera amodioa hausten den momentuan kokatzen da. Narratzailea ere baden protagonistak ikusten du nola bere bizilagunak erabakitzen duen beraien arteko harremana haustea, berak, lana dela medio, Ingalaterrara joan behar duenean. Istorioa neurri handi batean protagonistaren buruaren barruan gertatzen da, nobelan zehar haren dudak, pentsamenduak, obsesioak kontatzen baitzaizkigu.
Harreman afektiboen gaineko istorioa dugu hau, amodioak, adiskidetasunak eta sexuak pertsonaiaren inguruan triangelu berezia osatzen dutelarik. Emakumeek idatzitako literaturan ohikoa dirudi harreman afektiboei buruzko istorioak agertzeak. Dena dela, onartu behar dut, estatistikaren faltan, hau inpresio bat baino ez dela, agian aurreiritzien ondorioz sortua. Edonola ere, inpresio hau benetako izango balitz bezala jokatzen da askotan. Gauzak honela, emakume literaturari uste izateko zaion gai baten aurrean gaude liburu honetan. Gai hori garatzeko idazleak heldutzat hartzen du irakurlea, eta euskal literaturan askotan ikusten duguna ikusita, eskertzeko modukoa iruditu zait jarrera hori. Beste aldetik, idazkera eta nobela teknika ere aipatzeko modukoak iruditzen zaizkit, modan jarri den kontzeptua erabilita, nobela “dekonstruitu” egin duela esan bai-taiteke. Hau da, istorioa garatu beharrean, istorioa eraikitzeko behar dituen osagaiak eskaintzen zaizkio irakurleari. Osagai horiek batzuetan inpresio batzuk baino ez dira, besteetan, eskutitzak, amets bat edo beste, edota lehenengo pertsonan kontatutako narrazio zati kanonikoagoak. Eta material hauekin guztiekin irakurleak protagonistaren barne-prozesuaren berri izango du. Amodioa, edo hobeto esanda, amodio galdua obsesio bihurtzen da protagonistaren buruan, harreman desberdinen artean galduta ikusten dugularik, bere lekua, amodioa galdu osteko lekua, bilatu nahian. Izan ere, protagonista osatu gabe sentitzen da egoera horretan, bestearen presentzia nahitaezkoa iruditzen baitzaio osorik dagoela sentitzeko.
Agian ohiko istorio arrunta izango da, baina idazle trebe baten eskutik ondo kontatzen denean, istorioa eta irakurlea errespetatuz, zerbait berezi eta bakana eskaintzeko ahalmena du.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez