kritiken hemeroteka

8.493 kritika

« | »

Morto vivace / Jon Arretxe / Elkar, 2007

Benetako eleberri poliziakoa Alvaro Rabelli / El País, 2008-02-04

Ezaguna genuen Jon Arretxeren eleberri poliziakoarekiko zaletasuna. 2007ko abenduan argitaratu zuen Morto vivace, berriz, benetako eleberri beltza dugu.

Hard-boiled estiloko eleberri poliziakoa dugu, klasiko hutsa eleberri beltz edo poliziakoen artean. Horrekin, bide batez, beste estilo bat lantzeari ekin dio Basauriko idazleak. Mota honetako eleberriak eskatzen duenez, Morto vivace lanak ohiko osagaia ezagunak dakarzkigu: in media res hasten den berehalako ekintza, hilotz baten agerpena alegia; horrek dakarren ikerketa hastea detektibe edo polizia gogorraren eskutik; trama zabaltzea eta dozenaka haritan kratamilatzea; eta azkenez, hilketaren egilea atxilotzea eta kasua ixtea. Hori guztia erritmo bizi-biziz kontatuta.

Argumentuaren hasiera sinplea dugu: uztailaren 14a da, Frantziaren festa nazionala Parisen, eta gaua ospatzearren Sena ibaian doaz Miarritzeko opera-korukoak. Bat-batean, Larre gaztearen gorpu txikitua azaldu da ur gainean. Martinez eta Perrot inspektore gogorrek hartuko dute ikerketaren ardura. Ezin esan hauek frantziar inspektore arruntak direnik, izan ere, Martinez magrebtarra da eta Perrot beltza.

Gogorkeria, ustelkeria eta jende baztertuen bizimodua ere ezinbesteko osagaiak dira estilo honetako eleberrietan, haietan ezin da kritika sozialik falta, eta horixe egiten du Arretxek Sena inguruko luxuzko bazterrak eta Pigalle auzo txiroa kontrajartzen dituenean. Horretan, girotze lan handiagoa egin du egileak. Protagonista nagusien izaera askoz definituago dago eta Pariseko leku ezberdinen deskripzioak ugari dira. Horrela izanik, eta Morto vivace bidaia-liburua ez bada ere, deskribapen hauetan igartzen da Arretxeren bidaiekiko zaletasuna, hauek Parisa doazen turistentzako gida gisa erraz balio baitezakete.

Morto vivace eleberri laburra da, ehun eta berrogeita bat orrialde besterik ez baititu, irakurlea berehala harrapatzen duen erritmoa bizi-bizia dario eta elkarrizketaz josia dago. Hala eta guztiz ere, egileak jakin du laburtasun horretan hainbat hari zabaltzen.

Azken kritikak

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Hezur berriak
Ane Labaka Mayoz

Paloma Rodriguez-Miñambres

Simulakro bat
Leire Ugadi

Mikel Asurmendi

Ezinezkoaren alde
Iñigo Martinez Peña

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak