« Arkitektoa | Haragia »
Morto vivace / Jon Arretxe / Elkar, 2007
Benetako eleberri poliziakoa Alvaro Rabelli / El País, 2008-02-04
Ezaguna genuen Jon Arretxeren eleberri poliziakoarekiko zaletasuna. 2007ko abenduan argitaratu zuen Morto vivace, berriz, benetako eleberri beltza dugu.
Hard-boiled estiloko eleberri poliziakoa dugu, klasiko hutsa eleberri beltz edo poliziakoen artean. Horrekin, bide batez, beste estilo bat lantzeari ekin dio Basauriko idazleak. Mota honetako eleberriak eskatzen duenez, Morto vivace lanak ohiko osagaia ezagunak dakarzkigu: in media res hasten den berehalako ekintza, hilotz baten agerpena alegia; horrek dakarren ikerketa hastea detektibe edo polizia gogorraren eskutik; trama zabaltzea eta dozenaka haritan kratamilatzea; eta azkenez, hilketaren egilea atxilotzea eta kasua ixtea. Hori guztia erritmo bizi-biziz kontatuta.
Argumentuaren hasiera sinplea dugu: uztailaren 14a da, Frantziaren festa nazionala Parisen, eta gaua ospatzearren Sena ibaian doaz Miarritzeko opera-korukoak. Bat-batean, Larre gaztearen gorpu txikitua azaldu da ur gainean. Martinez eta Perrot inspektore gogorrek hartuko dute ikerketaren ardura. Ezin esan hauek frantziar inspektore arruntak direnik, izan ere, Martinez magrebtarra da eta Perrot beltza.
Gogorkeria, ustelkeria eta jende baztertuen bizimodua ere ezinbesteko osagaiak dira estilo honetako eleberrietan, haietan ezin da kritika sozialik falta, eta horixe egiten du Arretxek Sena inguruko luxuzko bazterrak eta Pigalle auzo txiroa kontrajartzen dituenean. Horretan, girotze lan handiagoa egin du egileak. Protagonista nagusien izaera askoz definituago dago eta Pariseko leku ezberdinen deskripzioak ugari dira. Horrela izanik, eta Morto vivace bidaia-liburua ez bada ere, deskribapen hauetan igartzen da Arretxeren bidaiekiko zaletasuna, hauek Parisa doazen turistentzako gida gisa erraz balio baitezakete.
Morto vivace eleberri laburra da, ehun eta berrogeita bat orrialde besterik ez baititu, irakurlea berehala harrapatzen duen erritmoa bizi-bizia dario eta elkarrizketaz josia dago. Hala eta guztiz ere, egileak jakin du laburtasun horretan hainbat hari zabaltzen.
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Asier Urkiza
Kanbodiako enbaxada
Zadie Smith
Nagore Fernandez
Herriaren hezkuntza eta demokrazia
Nadezhda Krupskaia
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Joxe Aldasoro
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Mikel Asurmendi
Rifqa
Mohammed el-Kurd
Irati Majuelo
Loak ezkutatzen duena
Patxi Zubizarreta
Aiora Sampedro
Gari eta goroldiozko
Anari Alberdi Santesteban
Mikel Asurmendi
Itsaso amniotikoa
Oihane Jaka
Asier Urkiza
Hau ez da gerra bat
Mikel Ayllon / Piszifaktoria Ideien Laborategia
Nagore Fernandez
Gurpilak
Eztizen Artola Iturrate
Jon Jimenez
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Hasier Rekondo
Detaile xume bat
Adania Shibli
Irati Majuelo
Barkamena existituko balitz bezala
Mariana Travacio
Ainhoa Aldazabal Gallastegui