« Istorio baten historia | De Profundis »
Goizalbaren argitan / Pello Otxoteko / Erein, 2007
Maitasun poemak Jon Kortazar / El País, 2007-11-12
Poeta filosofikoaren fama hartu du bere ibilbidean Pello Otxoteko Vaquerok (Irun, 1970). Bere curriculumaren lehen lerroan esaten zaigu Zientzia Biologikoetan eta Biokimikan lizentziatua dela. Izan bada poesiaren alorrean poesiaren eta zientziaren arteko zubia eraikitzeko ahaleginetan dagoen ildo bat, gure artean oso gutxitan landu dena, baina bere aukerak beste bide bat jarraitu du eta maitasuna hartu du gune nagusitzat bere Goizalbaren argitan azken lanean.
Bere joera nagusiak sinbolismoaren guneetan ibili izan dira orain arte: Haraindiko begiradaren bila (1999), Itzalaren ñabarduretan (2001), Arnasa galduaren ondarea (2003). Eta bide hori indartua agertzen da komentatu nahi dugun poema liburu honetan, izan ere, aukeratu den aipuan bertan agertzen da sinbolismoaren zutabe sendoenetariko bat: hitzaren eta errealitatearen arteko muga eta tinka. Esanaren eta izanaren artean mugitzen da poeta, eta esanak dakar izana poetaren mundura: “Hitz xamur batean / galdu nuen / barruan neukan guztia”.
Xumea eta zertzeladaz betea da Pello Otxoteko Vaquerok egiten duen poesia, sentimendu landuz eta finez osatua, bere hiztegian nagusiak dira: oroitzapena, arnasa, damu, etsipen, itzal bezalako hitzak, erreferentzia mundu baten kokapen argiak.
Baina maitasuna tratatzeko orduan, poetak badu joera nagusia poema luzeak idazteko, burutazioaren menpe balego bezala. Egia da haiku eta poema laburrak ere badirela liburuan kontrastea bilatzeko asmoz. Izadiak emandako intuizio batetik hasten ditu maiz poemak eta intuizio horren barneratze prozesuak, pentsakizun joerak, sentipen agerbideak ematen diote jarraipena poesiari. Noski badirela maitasun gai horretara hurbiltzeko beste bide batzuk, minimalismotik edo erotismoaren agerpenetik (oraintsu irakurri ditut horrelakoak Pako Aristiren liburuetan), baina Pello Otxoteko Vaquerok beste bidea aukeratu du, denborari berea emanez eta sentsibilitatearen bidetik maitasunaren misterioa agertu nahi luke: “Emakumeen bihotza, sekretuetan sekretuena”.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez