« Galtzailearenak | Mugari tiro »
Ezpondetako pneuma / Manu Erzilla / Bizkaiko Foru Aldundia, 1989
Iluntasun garaitik Amaia Iturbide / Plazara, 1991-07
1989ean, Manu Erzillak irabazi zuen Bizkaiko Foru Aldundiak antolatutako olerki saileko literatur saria “Ezpondetako pneuma” (1) liburuarekin. Joera kultista nabari zaio, gure lehen Leizarragaren ahots-harian teink egiten diolako, aukeratutako ortografia grekoagaitik eta Greziako kulturari dion mirespen itsuagatik. Elitearentzat idazten du.
Krutwigen planteamenduen zalea da. Herriek, eta gure kasuan Euskal Herriak, bizi nahi badute eta ez bakarrik iraun, Greziara begira izan behar da, han baitago kultura. Greziako eredutik ikasteko obligazioa dugu, herriaren jakintza goititzeko, bestela heriotza den berdintasun aspergarrian jarraituko dugu, ezjakintasunean. Baina Krutwigen mezuak ez du harrera lar onik izan gure artean, horregatik bere ezkortasuna etorkizunari buruz.
Ikuspegi apokaliptiko honen aurrean (“eliza-torre hortan traumatu gintuen ethorkizunaren sperançak”, 26. orr.), Manu Erzilla espresionismoan barneratu da. Ez ditu bizitzea tokatu zaion ingurunearen jazoerak eta zergatiak aztertzen; zentzu honetan, sozialki eta politikoki espresionismoa ez da eraginkorra; soil-soilik barne-ikuspegia edo extasia (bere barne-hordialdia) proiektatzen du, horixe baita, egotekotan, dagoen irtenbide bakarra. “Ezpondetako pneuma”ren egilea goi mailako bakardadetik, dioena balizko gizarte amorfo batek ulertua ahal izateko, bortxaz espresatzen da. Hizkuntzaren elementu ahulak, adjetiboak eta adberbioak, bigarren planoan eser eraziko ditu, substantiboak eta aditzak, aurrekoan. Diakronian izkiriatzen dakien poeta honek, substantiborik eta aditzik garrantzitsuenetarako grekerazkoak aukeratzen ditu, eta horrela lehenengo planoan geldituko dira. Liburuaren tonu patetikoa bezala, naturaleza ere ituna da (“Elhur dagi Naturaren begi ilhunetarat”, 30. orr.). Badirudi, heriotza eta hondamendia direla oro biltzen dutenak, beti ere, bakoitzaren barnean isladatuta (“eta zeruaren almena ganetik mundura so egiteak / vertigoa bait dakhar nor beraren baitharat”, 90. orr.).
Euskal kulturaren panoraman liburu bitxia Manu Erzillaren “Ezpondetako pneuma” hau.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez