« The until now new complete Irastorza | Heldutasunaren talaiatik »
Bacchabunda / Luigi Anselmi / Pamiela, 1992
Ardoaren graziaz Amaia Iturbide / Euskaldunon Egunkaria, 1996-06-08
Luigi Anselmi, nahiz eta poema-liburu desberdinen egile izan, beti poema-liburu bera idazten ari da. Zoo ilogikoa-n hauxe irakur genezake: “Ardi krudel eta otso apalak / Denok batera osatzen dute / ene ametsetako zoo ilogikoa…” (13 or.) eta Desiriko alegiak-en: “Hiriak duen irteera bakarra gaua da, eta bertatik deserri edo hobeki esan, desirirantz egiten dugu ihes…” (7 or.). Hirugarren poema-liburu honetan ere, Bacchabunda-n (Pamiela, 1992), itxuraldaketaren gaia harrapatu du, hiriko gauetan eta ardotan bustita.
Azpitituloak (Catulus-en omenez) iragarri bezala, hedonismoari egiten zaio gorazarre (irakurlea ohar bedi, bidenabar, liburu barruko irudietako bat Gil Bera poeta filosofikoarena dela). Itxuraldaketaren bidez zer lortzen du poetak?: ihesa, Merce Rodoredak bere Espejo roto-ren hitzaurrean apuntatzen duenez, askatasun-moeta bat dena. Horretaz gain eta aipatutakoari jarraituz, itxuraldaketa berezkoa da, bizitzarekin batera jaio eta garatzen baita hedonismoa bezala, beraz, debeku bako eremuari dagokio, non dena gerta litekeen.
Luigi Anselmik bere itxuraldaketetarako leku eta denbora jakin batzuk hautatzen ditu, sinbolo bihurtuz: hiria eta gaua. Hiri hori Bilbo da (Luigik Jon Juaristik bere Bilborako asmatu duen Vinogrado izena adoptatuko du), zoo ilogikoa edo desiriko alegien eszenatokia: “Hiri lohi eta ezain hau / eder bilakatzen da gauez” (34 or.). Bilbo hiriaren ezaugarrietako bat une batetik bestera aldatzeko duen abiada da, zaku bete desordena eta iruntzi izatearena. Ez da hiri egina, baizik eta bizia eta beti erdi desegina, guztiontzako lekutxo banarekin. Eta Luigi Anselmik bere txokoa aurkitu du Bilboko gauetan, ardo-kimika eta alkimiazko gauetan. Itxuraldaketen eskutik zenbait kontraste zoragarri, egoera eta joku harrigarri-barregarri eskainiko dizkigu, amesgaiztoak ustelak diren erreinuan. Poesia honetan ustegabeko ordezkatzeetan mingarria edertasunarekin aldizkatzen da, tentsioa malgutasunarekin, trapezio txikiak marraztuz. Itxuraldaketa-moeta hau ere badabil Juanra Madariagaren Elaien ausardia-n gaindi.
Izan ere, itxuraldaketaren indarra izugarria da. Ez da harritzeko Sergio Leone-k Robert de Niro-ri buruz behin esan zuena: “Ez da aktore bat, kamaleoi bat baino”. Itxuraldaketa bizitza bera ez ezik, bizitzaz haruntzagokoa ere baita.
Honez gero, Luigi Anselmi ehuntzen ari den gau armiarmasaretuan irakurle bat baino gehiago paseiatzen egongo da, Bacchabunda izeneko hankaz gorako puzzlearen zoo ilogikoan zehar.
Aresti edo Bilboko eszenatoki errealaren bermetasuna. Luigi Anselmi edo Bilboko fikziogauen partitura.
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria