« The until now new complete Irastorza | Heldutasunaren talaiatik »
Bacchabunda / Luigi Anselmi / Pamiela, 1992
Ardoaren graziaz Amaia Iturbide / Euskaldunon Egunkaria, 1996-06-08
Luigi Anselmi, nahiz eta poema-liburu desberdinen egile izan, beti poema-liburu bera idazten ari da. Zoo ilogikoa-n hauxe irakur genezake: “Ardi krudel eta otso apalak / Denok batera osatzen dute / ene ametsetako zoo ilogikoa…” (13 or.) eta Desiriko alegiak-en: “Hiriak duen irteera bakarra gaua da, eta bertatik deserri edo hobeki esan, desirirantz egiten dugu ihes…” (7 or.). Hirugarren poema-liburu honetan ere, Bacchabunda-n (Pamiela, 1992), itxuraldaketaren gaia harrapatu du, hiriko gauetan eta ardotan bustita.
Azpitituloak (Catulus-en omenez) iragarri bezala, hedonismoari egiten zaio gorazarre (irakurlea ohar bedi, bidenabar, liburu barruko irudietako bat Gil Bera poeta filosofikoarena dela). Itxuraldaketaren bidez zer lortzen du poetak?: ihesa, Merce Rodoredak bere Espejo roto-ren hitzaurrean apuntatzen duenez, askatasun-moeta bat dena. Horretaz gain eta aipatutakoari jarraituz, itxuraldaketa berezkoa da, bizitzarekin batera jaio eta garatzen baita hedonismoa bezala, beraz, debeku bako eremuari dagokio, non dena gerta litekeen.
Luigi Anselmik bere itxuraldaketetarako leku eta denbora jakin batzuk hautatzen ditu, sinbolo bihurtuz: hiria eta gaua. Hiri hori Bilbo da (Luigik Jon Juaristik bere Bilborako asmatu duen Vinogrado izena adoptatuko du), zoo ilogikoa edo desiriko alegien eszenatokia: “Hiri lohi eta ezain hau / eder bilakatzen da gauez” (34 or.). Bilbo hiriaren ezaugarrietako bat une batetik bestera aldatzeko duen abiada da, zaku bete desordena eta iruntzi izatearena. Ez da hiri egina, baizik eta bizia eta beti erdi desegina, guztiontzako lekutxo banarekin. Eta Luigi Anselmik bere txokoa aurkitu du Bilboko gauetan, ardo-kimika eta alkimiazko gauetan. Itxuraldaketen eskutik zenbait kontraste zoragarri, egoera eta joku harrigarri-barregarri eskainiko dizkigu, amesgaiztoak ustelak diren erreinuan. Poesia honetan ustegabeko ordezkatzeetan mingarria edertasunarekin aldizkatzen da, tentsioa malgutasunarekin, trapezio txikiak marraztuz. Itxuraldaketa-moeta hau ere badabil Juanra Madariagaren Elaien ausardia-n gaindi.
Izan ere, itxuraldaketaren indarra izugarria da. Ez da harritzeko Sergio Leone-k Robert de Niro-ri buruz behin esan zuena: “Ez da aktore bat, kamaleoi bat baino”. Itxuraldaketa bizitza bera ez ezik, bizitzaz haruntzagokoa ere baita.
Honez gero, Luigi Anselmi ehuntzen ari den gau armiarmasaretuan irakurle bat baino gehiago paseiatzen egongo da, Bacchabunda izeneko hankaz gorako puzzlearen zoo ilogikoan zehar.
Aresti edo Bilboko eszenatoki errealaren bermetasuna. Luigi Anselmi edo Bilboko fikziogauen partitura.
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Jon Jimenez
Zebrak eta bideak
Nerea Loiola Pikaza
Nagore Fernandez
Zoo
Goiatz Labandibar
Asier Urkiza
Hetero
Uxue Alberdi
Joxe Aldasoro
Euri gorriaren azpian
Asier Serrano
Paloma Rodriguez-Miñambres
Galbahea
Gotzon Barandiaran
Mikel Asurmendi
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Irati Majuelo
Lagun minak
Jon Benito
Mikel Asurmendi
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Jon Jimenez
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Asier Urkiza
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Nagore Fernandez
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Bestiak Liburutegia
Rameauren iloba
Denis Diderot
Aritz Galarraga
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Paloma Rodriguez-Miñambres