susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Poeta modernoaren zantzuak | Zedarriak »

Tene lehiaketa 1993 / Askoren artean / Elkar, 1993

Tene antologia Edorta Jimenez / Euskaldunon Egunkaria, 1993-05-02

Debako Kultur Elkarteak bertako udal-laguntzaz urtero deitzen duen Tene lehiaketak hamar urte bete ditueneko bilduma kalean dago, esan ahal delarik, besteak beste, osasunez bizkor ailegatu dela hamargarren horretara, zeren eta saritu eta argitaratu direnak halaxe frogatzen baitute.

Iazkoan bezala, errelatogintzan ezezaguna izan dugun bat izan da lehen saritua, hots, Joxemari Azurmendi zegamarra, “Joxeren historia” izeneko ipuin borobil eta hunkigarriaren egilea bera. Ipuin hau irakurtzen duena ziur nirekin bat etorriko dena esatean halako gehiagoren begira geratzen garela.

Bigarren saria, ordea, dagoeneko ezaguna den Patxi Zubizarretak idatziriko “Bihar ez diot amari hutsik egingo” izenekoak irabazi zuen. Egilearen izena ezaguturik amaierak ustegabean harrapatuko gaituela esateak ez du kenduko datu hori barik ere harritzea, ustebakoa ustebakoa izaten baita betiere.

Ustebakoa Juan Luis Zabalak eman diguna. Bera izanik Tene Lehiaketa lehenengoz eskuratu zuena, bada, lan bikainak burutu ondoren, bide berri bat urratzekotan dela ematen dio “Sakoneta” izeneko hau irakurtzen duenari.

Joera askoren berezko antologiatzat jo dezakegun honetan beste ezezagun berri bati eman zitzaion akzesita, alegia, “Tximeleta bazina” izenekoa egin duen Agustin Migeltorenari. Nire gomendioari jaramon eginik liburua irakur dezanak, berriro ere nirekin bat egin lezake esatean zein zail egiten den, lehen sariduna kenduta gero gainerako hiruren artean hoberena erabakitzea. Joerak eta bestelako erak ere baitira ezberdinak.

Eta dena ezberdin izan dadin edo, debar hoberena izan zen “Hamaikagarren jarlekua” Mikel Aizpuruarena ere ondo dago, hamazortzitik beherakoentzako saria irabazi duena —Aitor Bastarrikarena— ondo eta adinez goiti itxuran dagoen era berean. Azkenik, ipuina igorri eta handik tarte laburrera joan zen Jakes Andonegiren “Amodiozko oihua” dator, gogoz eta jezarraldi batean irakurtzekoa den antologia berezi hau are bereziago egiten duelarik.