kritiken hemeroteka

8.288 kritika

« | »

Oktaedroa / Julio Cortazar (Gerardo Markuleta) / Ibaizabal, 1992

Zedarriak Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1993-05-08

Erreseina edo lagun arteko kritikatxo hau idazten ari zaizuena oso da Julio Cortázarzalea, kronopio izan zeneko garaietatik honaino segitzen dugu maisu izan diren idazleen panteoian egunero haren omenez pentsamenduzko larrosa bat edo bi, usaintsuak ordea, jartzen.. Gazteago ere baginen, eta idazle argentinarrengan aurkitu genuen munduarekiko ikuspegi betea, ez filosofia, bizitzeko era baizik. Beste garaiak ziren, noski, bestelakotuak, handiagotuak agertzen ginen gero eta ttikiago zen munduan. “La Maga”rekin amets egiten genuen; bizi ginen hirian ez zeunden bulebar eta zumardietan zehar bilatzen genuen haren arrastoa. Idealistago ginen, hori bai. Den-dena irekitzen zitzaigun gure aurrean, erraz hartzeko moduan. Eta nekez ginen asetzen.

Idazten ari zaizuen honek oroitzapen berezia du “Oktaedro” liburuaz. 1974ean edo inguru horretan kaleratu zuen Alianza Editorial izeneko argitaletxeak, eta gurekin eramaten genuen beti, leku guztietara: metroan ibiltzen ginenean, zinemara joaten ginenean, kontzertu batera hurbiltzen ginenean. Gure poltsikoko liburua genuen, eta buruz genekizkien ia ipuin osoak, batez ere “Poltsiko batean aurkitutako eskuizkribua”. Hiri handi bateko metroan ibili ez denak ez daki zein zaila den nahi duzun pertsonarekin bertan topo egitea, aldez aurretik prestatutako zita batean ez bada; nahiz eta jakin labirinto horretako punturen bat egongo dela, behar bada zurekin topo egin nahian. Infinitoak baitira konbinaketa posible guztiak. Infinitoak sartzeko bideak; infinitoak ateratzekoak. Behin, hala ere, alabeharraren jokoak edo aginduta, aurkitu genuen tren aldaketa batean eta biok norabide berean gindoazela une hartan ikusi nahi genuen emakumea. Kasualitate hori ez zen gehiago gertatuko, baina badakigu ziurrenik ere Cortázaren liburua generamala gabardina zaharkituaren poltsikoan, eta pentsatzen ari ginela lehen aipatutako ipuin horretaz. Eta baliteke bizitza den jolas honetako beste maila bat izatea hura ere. Irakur ezazue ipuin hori eta jakingo duzue zergatik den hain pozgarria lur azpiko metro batean nahi duzun pertsonarekin topo egitea.

Alabeharrak aginduta aurkitu dugu Gerardo Markuletak itzuli duen liburua. Berak ekarri dizkigu burura garai bateko oroitzapenak, lausoturik ez bazeuden ere, nahikoa gorderik barneko ganbaran, traste zahar eta alferrikako askorekin batera. Gu ez baikara ordukoak, baina liburu honek gordetzen du orduko usaina.

Azken kritikak

Gizon barregarriak
Joxean Agirre

Asier Urkiza

Barbaro iraun
Louisa Yousfi

Amaia Alvarez Uria

Izotz ura
Lide Hernando Muñoz

Aiora Sampedro

Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson

Irati Majuelo

Itzulerak
Miren Agur Meabe

Aiora Sampedro

...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo

Jon Jimenez

Carvalho Euskadin
Jon Alonso

Asier Urkiza

Hitzak palmondo
Silvia Federici

Nagore Fernandez

Altxa, hildakoak
Fred Vargas

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels

Aritz Galarraga

Maitasun kapitala
Karmele Jaio

Mikel Asurmendi

Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro

Paloma Rodriguez-Miñambres

Jausiz
Alain Mendizabal Diaz

Maddi Galdos Areta

Hiriak eta urteak
Xabier Montoia

Irati Majuelo

Artxiboa

2024(e)ko martxoa

2024(e)ko otsaila

2024(e)ko urtarrila

2023(e)ko abendua

2023(e)ko azaroa

2023(e)ko urria

2023(e)ko iraila

2023(e)ko abuztua

2023(e)ko uztaila

2023(e)ko ekaina

2023(e)ko maiatza

2023(e)ko apirila

Hedabideak