susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Errealismo berriaren bila | Bizi egin behar »

Argiaren barne-distantziak / Imanol Irigoien / Erein, 1989

Argia eta itzala hizlari Amaia Iturbide / Euskaldunon Egunkaria, 1990-12-22

Bere lehen liburua eta oraingoz bakarra izanda ere, berehala harrapatu nauen idazlea izan da, besteak beste, poesia pintura bezain maitea dugunontzat, poesigintza mota hau ezin aproposagoa suertatzen delako.

Izenburua “Argiaren barne-distantziak” izan arren, itzala era agertzen da, itzalik gabe ez bait dago argirik, eta horrela, biak, aurrez-aurre batzutan, eskuz-esku bestetan, protagonistak dira, eta haien ahotik eta bidetik agertuko dira gainontzeko gaiak: bizitza, heriotza, denbora, espazioa, gizona… Tentsio landuan eta ardatz tinko baten inguruan batasunez moldatuak.

Landuak, baita, hiztegia eta adjetibazioa, batez ere, koloreekin zerikusirik duren hitzei dagokienez. Batasunez moldatua, baita, bizitzaz eta munduaz ematen digun filosofia.

Honetaz gain, inpresionismoa eta sinbolismoa.

1988ko Lizardi Saria eskuratu zuen liburu honetan, inpresionismoak zirrara desberdinez adina pintzelada erakargarriz zipristintzen du irakurketa, eta kolorez blaitzen.

Sinbolismoak beste dimentsio batean sartzen gaitu, mezuaren esanahia interpretazio zabalagoetara hedatzen duelako. Beraz, tradizio sinbolista jori baten aztarnak antzeman daitezke orrialdeetan zehar, han hemenka ageri diren zitak lekuko. Horregaitik, bada, daraman zama sinbolista garrantzitsua dela esango nuke; argia bera ere bai, gauza askoren sinboloa izan daitekeelako.

Guzti honegaitik, eta irakurleak (poesiaren irakurle fina bada, hobe) irakurri ahala aurkituko duenagaitik, Imanol Irigoienen liburua gomendatzen dut.