susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Seme-alaben bila | Epopeia albaniarra »

Euskararen historia txikia Donostian (1800-1998) / Koldo Izagirre / Susa, 1998

Historia atsegina Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1999-01-23

Irudipena izan dut, donostiarrak ezagutu ahala, minostuta sentitu izan direla, Gipuzkoako beste euskaldunen aldean bederen, urte askotan. Akonplejatu samarturik bizi izan direlakoan nago, kapitalean bizi izateak argitzen ez zuen euskaldun gutxiespen-konpleju batez ukituak alegia. Beren euskara itsusitzat ere hartzen zutela nabaritu izan dut, behin baino gehiagotan. Seguruaski ez dira beren historiaz jabetu izan.

Koldo Izagirrek liburu atsegin bezain interesgarria idatzi du. Ez da liburu luze handi orrialde askokoa. Laburra da, argazkiz hornituta dago eta, gehiago esan, arina da. Arintasunak ez du, hemen, azalekoa esan nahi, irakurterreza baizik. Egileak sarrerako testuan dioenez, uste baino luzeago atera zitzaion lana halabeharrez. Horrek ere ez du esan nahi, honako hau datu askotariko liburua denik. Datuak badaude, zehatzak gainera, baina liburuan funtsa ez dago datuetan, egileak idazterakoan duen etaidatzitakoari ezarri dion ikuspegian baizik.

Datu-multzoa bera baino garrantzitsuagoak iruditzen zaizkit hor hemenka liburuan ageri diren anekdotak, giro eta garai bat islatzeko aproposagoak baitira, datu hotzak baino. Anekdotak baliagarriagoak dira, gainera, datuak baino. Anekdotek ironiarako aukera ematen dute, eta, errosario moduan elkarturik, literatura itxura hartzen dute.

Donostiako euskararen historia kuriosoa da. Aitortu behar dut, harritu egin nauela neurri batean. Egunero ikusten ditudan hainbat kale eta leku-izenak nolabaiteko lekukotza gordetzen dutela jakiteak bezainbeste. Donostiako euskararen historiak, gainera, ederki laburbiltzen ditu gure hizkuntzak gure probintzian izan dituen gora-behera guztiak.