« Klasiko bat | Euskal heterodoxoa »
Innis Fodhla / Karlos del Olmo / R&B-Kriselu, 1996
Amona irlandarra Euskal herrian Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1996-07-27
“Innis Fodhla”k gurean “Patuaren Izaroa” esan nahi omen du. Biak dira hizkuntza zaharrak: gaelikoa da bata, Eireko zenbait aldetan oraindik hitz egiten den hizkuntza. Berpizten ari omen da poliki-poliki hiltzorian zegoen hizkuntza. Izan ere, hirietatik aspaldi desagertu baitzen, ingelesaren eraginez, eta herri txikietan gorde dute. Irlandak eman dituen idazlerik handienek ingelesez idatzi izan dute: James Joycek, Oscar Wildek, Yeatsek… Hala ere, Eireko folklorea aberatsa da oso. Kantutegia dute oparoa; ez alferrik diote eiretarrak bere barnean gorderik poeta kantari eta dantzari bat duela. Mitoak ere bai, ipuinen bidez mundu guztian zabaldu direnak. Musika ere punta-puntakoa. Gaur egun Irlanda ezaguna bada, neurri handian bere kulturagatik da. Eragin handia izan dute gugan, eta ez naiz euskaldunez ari soilik.
Mirandek oso estimatzen zuen irlandarren hizkuntza zaharra. Parisen bulegari gisa lan egiten zuen poeta zuberotarrak zenbait mito ekarri zituen bere poemetara, euskaldunen herrietan jasoak ez zirenak. Gizon ernea izanik, eta jakituna gainera, ezin baztertu zuen Europako herri txikiak kultura handi baten partaide zirelako ideia. Antropologoen eta herri-ipuin-biltzaileek azaldu dutenez, badira zenbait gai eta ipuin Europako bazter askotan temati errepikatzen direnak. Beraz, ez da inorentzat harrigarri euskal ipuinen eta beste tokietakoen artean dagoen alde txikia, batzuek eta besteek duten elkarren antza.
Aipatzen ari garen liburu honetara itzuliz, sarreran bertan Karlos del Olmok dioena aipatuko dut, idazlearen asmoen argigarri delakoan: “Liburu honetako ipuin eta pasadizoak William Butler Yeats Nobel saridunak bildu eta 1888an argitara emandako “Fairy and Folk Tales of the irish Pesantry” bildumatik atera dira.” Ipuin batzuk Yeats berak asmatutakoak badira ere, ez dira guztiak bereak. Badira beste idazle batzuk ere herri-tradizioa landu zutenak, eta aipatzea mereziko luketenak, iruzkin honen lerroak gehiago balira.
Hala ere esan behar, liburu hau ez dela itzulpen lan bat. Karlos del Olmok fikzioa sortzen du, bere amama irlandarra Euskal Herrira ekarriz, eta kontu-kontari jarriz. Itzulpenginztaren eta sormen-lanaren artean dagoen generoari dagokio, beraz. Ez da lehen aldia gure artean egiten dena. Mikel Azurmendik aspaldi “ipuin kontari Grezian barrena” idatzi zuen, mito greziarrak euskararen esparrura bihurturik.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez