« Egunerokotasunaren amarauna | Sinple, samur, bizi, eder »
Armendaritze haur begiez / Beñat Karrika / Auspoa, 1990
Aspaldiko liburuak Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1993-11-06
Badakit aspaldikoa dela liburu hau, ez zaiola aktualitatearen legeei lotzen; baina berdin zait, eta uste dut berdin zaiola euskal irakurleari, ez baitu aktualitateak haren irakurketetan agintzen. Hala diote, behintzat, ikertzaileek; eta hala baldin badiote zerbaitengatik izango da.
Ez da ajolagabekeria, ez, beste zerbait da euskal irakurlearen munduan gertatzen ari dena, baina ez nuke jakingo adierazten. Azken finean, garrantzitsuena ez da liburu hau edo beste bat irakurtzea, baizik eta libururen bat irakurtzea. Gazte garaian irakurtzen hasten dena, poliki-poliki zaletuko da, eta ondoren berak aukeratuko ditu bere irakurketak. Dena dela, hau suposizio baikor bat besterik ez da. Esperientziak alderantzizko frogak ematen baitizkigu. Eskola garaian irakurtzen da, bai, handik aurrera, ordea, nekez eta sendagileak beharturik.
Bada, hala ere, harritu nauen zerbait. Itzulpen gutxi irakurtzen dela gure artean. Datu horrexek balio du teorizazio lehor eta alferrek baino gehiago. Orain dela gutxi irakurri dut Umberto Ecoren artikulu interesgarri bat. Honako hauxe dio jakitsun italiarrak: “Europak, zerbait izatekotan, itzultzaileen lurra behar luke”. Eta neu ere ados nago, itzulpengintzan ikusten baitut gure literaturaren tresnarik zoragarriena. Itzulpen guztiak txarrak balira, kejoso egoteko mila motibo genuke. baina, gero eta ederkiago itzultzen dute. Gustora irakurtzen ditugu.
Aurkezteko asmoa dudan liburua ez da itzulpena. Azken egunotan, eta udazkena dela aprobetxatuz, bidaia koskor bat egin dut, udazkena ikusgarria den lurretara. Liburu hori eraman dut, eta beste hamar bat ere bai. Irakurri, ordea, horixe bakarrik. Eta ez da izan gogo faltaz nengoelako. Erretzeari utzi diot, eta leize infernuko horretan egon izan denak badaki zein krudelak diren halako egunak; zerbaiten beharra du gorputzak, zerbait falta zaio; desamore modukoa da. Gogogabeturik aurkitu naiz, (aurkitzen naiz) erabat.
Liburuak, hala ere, ez du errurik. Liburuek, normalean, ez baitute irakurleek ateratzen dituzten ondorioen errurik. Itsasoen modukoak baitira liburuak. Ikustera ohituta dagoenari zerbait esaten diote, eta ohituta ez dagoenari beste zerbait, alderantzizkoa gehienetan.
Aspaldi irakurria nuen liburu hau. Orduan oso gustatu zitzaidan. Orain ere bai. Merezi du irakurtzeak. Horixe da egin diezaiokedan laudoririk handiena.
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera
Ura ez baita beti gardena
Xabi Lasa
Irati Majuelo
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Ibon Egaña
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Aiora Sampedro
Gizadiaren oren gorenak
Stefan Zweig
Jon Jimenez