« Ravel heriotza antolatzen | Ahantz ez dezagun »
Iturrino Handia / Hasier Etxeberria / Susa, 2007
Iruzurraren artea Javier Rojo / El Correo, 2007-09-05
Hasier Etxeberriak, komunikabideetan egiten duen lanaz gainera, urtero uzten digu literatur lan interesgarriren bat, narrazioaren arloan batik-bat. Halaxe gertatzen da Iturrino Handia izenburua duen nobelarekin. Errealitatearen eta fikzioaren mugak non dauden arakatu nahirik, nobela honetan pertsonaia bat aurkezten digu idazleak (Iturrino Handia, The Great Iturrino, hain zuzen), zirkuan ibilitako mago behinola ospetsua. Pertsonaiaren ezaugarri horrek adierazten digu nahiko ondo eleberriaren planteamendua. Bi datu gaineratu behar dira. Alde batetik, benetako pertsonak pertsonaia bihurturik agertzen dira nobela honetan, Orson Wells, adibidez; eta bestaldetik esanguratsua izan daiteke behin baino gehiagotan aipatzen dela “F for Fake” izeneko filma. Zirkuak, bere aldetik, Tod Browning-ek “Freaks” filma aluzinagarrian erakusten zuena gogorarazten du. Kontakizunean Iturrino Handiak bere bizitzako zenbait pasarte kontatzen dizkio kazetari bati (idazlearen maskara izan daitekeen pertsonaia isilari). Erlaziorik ez duten pasarteak argumentuan lotzen saiatu da idazlea, argumentua flash batzuen bidez osatuta egongo balitz bezala, inorarik gabeko bidaia dirudien zurrunbilo batean.
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera
Ura ez baita beti gardena
Xabi Lasa
Irati Majuelo
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Ibon Egaña
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Aiora Sampedro
Gizadiaren oren gorenak
Stefan Zweig
Jon Jimenez