susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Hitzak desmaskaratzen | Berdin dio »

Berdin dio / Agota Kristof / Alberdania, 2005

Izatearen mina Javier Rojo / El Correo, 2005-06-29

Agota Kristofek, hungariar jatorriko idazle frantsestuak, narrazio laburren bilduma eskaintzen dio irakurleari “Berdin dio” izenburuko idazlan honetan. Ziur aski narrazio hauetan agertzen diren osagaien artean ikuspuntua izango da interesgarriena, anekdotak baino gehiago. Izan ere, honelako narrazio laburretan nekez garatu daiteke gertakari bat, eta inpresio huts, sentsazio bakan baten inguruan gauzatzen dira istorioak. Eta esan behar da ikuspuntu hori oso ezkorra dela. Pertsonaiak asperdura existentzial batean amilduta daude eta beraien arteko harremanak hutsaren hurrengoak dira, irlak baizik ez diren mundu batean galduta. Eta desesperantza eta bakardadea nagusi diren mundu honetan, existentzia ia beti deserritzat hartu daiteke. Itxuraz narrazioak oso sinpleak dira, gauza txikiei atxikiak, eta sinpletasun horretan idazkeraren poetikotasuna markagarria iruditzen zait. Izenburuak liburuaren tonu orokorraren ideia eman dezake. Berdin da zer egiten den, zer nolako ahaleginak egiten diren, existentzia deitzen den borroka honetan aldez aurretik pertsonaia guztiak porrotera destinatuta daude. Egoera honetan ilusio txikiak baizik ez zaizkie geratzen pertsonaiei, haietan bizitza beteko dieten ordezkoak aurkituko dituztelakoan.