susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Frantziako Iraultzan | Bakartasunaz bi hitz »

Bilbo dub kronikak / Paddy Rekalde / Susa, 2004

Bilboko hondakinak Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2005-03-18

Hiriko poesia, ez poesia hiritarra, idatzi du Paddy Rekaldek. Izenburuak berak gaztigatzen digu zein den liburuaren espazioa eta norabidea; zian ere, poesia denboran zabaltzen den artea izanik, poesiak ere badu espazio zehatz eta ezaguna. Bilbo esaterako: Arestiren edo Oterorenean; Donostia, Celayarenean; edo ez dute batere espaziorik, edozein espazio izan baitaiteke poesiarena. Baina hiritik hirira alde handia dago, idazle batetik bestera dagoen bera; begia baita neurgailu, eta begi batek begiratu eta ikusten duena nekez ikusi eta begira dezake beste begiren batek.

Begirada oro da morala. Eta hiriko paisaian dabiltzan pertsonaiei begiratzeko moduak, edo haien begirada sentitzeko manerak adierazten zein den poetaren ikuspuntua. Ez dago neutraltasunik inon. Porrot egindako jendeari begiratzen badio, horrek esan nahi du baduela ez haiekin bat egiteko gogoa, baizik eta haien egoeraz errukitzeko. Begirada moralak giza miseriatzat hartzen ditu prostituten imintzioak, nekearen adierazgarritzat La Najako jonki, mozkor, etxebako eta gerobakoen posturak; giza duintasuntzat gizon-emakume adinean sartuxe batzuen elkarrizketak eta bakardadeak.

Paddy Rekalde poetaren begia ez da ironikoa, errukiorra baizik. Haren mundua ez da zerutiarra; infernutik gertuago baitago. Baina infernu horretan bizitzea erabaki du, eta bizitzak zentzua hartzen du ibilbide luze eta nekatuetan barrena, hiri hondakinak bisitatzen, giza hondakinak begiratzen, baian ez turistaren modura.