« Soinujolea | New York »
Soinujolearen semea / Bernardo Atxaga / Pamiela, 2003
Nostalgiaz haraindi Javier Rojo / El Correo, 2004-03-10
“Soinujolearen semea” izenburua du Bernardo Atxagaren eskutik datorkigun azken nobela honek. Bertan, idazleak adierazi duenez, bere literaturan ziklo bat itxi nahi izan du. Bi mundu agertzen dira kontrajarrita, Atxagaren literaturan balio sinbolikoz beterik azaltzen direnak: batetik, Obaba herria eta bertako “nekazari zoriontsuak”, eta bestetik, hotela, herri horretan txertatuta, baina elkar nahastu gabe, agertzen den mundua. Kontrajarpen honetatik sortzen den tirabiran gauzatzen da argumentua. Mundu hauek garai historiko zehatz batean agertzen zaizkigu, frankismoan, 60ko hamarkadan gehien bat. Frankismoaren mamuak, aspaldiko gorrotoak, borroka armatuaren hasierak, garai hartan pertsonaiek erakusten dituzten ilusioak eta zapuzketak, eta ezintasunak, begien aurretik pasatzen zaizkigu, testu miresgarri baten bidez. Oroimena plazaratu nahi izan du Atxagak nobela honetan, baina normalean gertatu ohi denaren iruntzitarra, oroimena ez da oroimin bihurtzen, atzera begiratzen ia nostalgiarik gabeko ikuspuntua agertzen zaigu. Oroimenaren bidez lehenaldia gainditzen baita. Atxagaren literaturaren ezaugarririk hoberenen bilduma da zertzelada biziz beteriko liburu gogoangarri hau.
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera
Ura ez baita beti gardena
Xabi Lasa
Irati Majuelo
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Ibon Egaña
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Aiora Sampedro
Gizadiaren oren gorenak
Stefan Zweig
Jon Jimenez