« Hotzak hitz | Nazismoaren sorrera »
Kafka Bilbon / Pedro Alberdi / Alberdania, 2002
Kafka Bilbon J.A. / Ostiela!, 2003-12
Frankismoko azken bi hamarkadak ezin hobeto bildu zituen politika eta kultura aldetik Pedro Alberdik “Satorrak baino lurperago” liburuan. Orain dela gutxi irakurria geneukan (benetan bikaina, beste era batekoa bazen ere (kronika eta saiakera artekoa) eta oso ondo etorri zaigu honoko hau “osatzeko”. Han ez zen ageri bere ahots pertsonalik; honoko honetan bai, ordea: bere ikuspegi surrealista xamarra agerian geratzen da.
Bi ipuin, mundialak dira: “Kafka Bilbon” eta “Gabriel Aresti Eibarren”. Aresti Eibarren titula zitekeen ere ipuin bilduma hau. Bien ala bien giroketak, zein ondo ezagutzen duen Kafka (aspaldiko “Cartas a Milena” berrirakurri beharko dugu) eta a ze jokaldia egiten duen gola sartzeko! Alberdiren autobiografiakoak izango dira Bilboko ikasle garaiko eta giroko kontuak, baina gerora umotu eta mamitu den fruitua da Kafka hau irudikatzea Bilbon (Imajina ezazu Euskadi!). Bestalde, mundiala bere ikaskideetaz eta “lehia-kideez” (?!) egiten duen erreflesioa…
Beste hainbeste esan daiteke Arestiz, Eibarrez eta bertako giro eta intrahistoriaz, ongi asko blaiturik dago, oso ondo girotzen ditu garai bateko langile munduak esaterako… Aresti legez, Alberdik ez du izan behar eskritorioko eskritorea (Gabrielen pertsonaia hura bezala, milioika ipuin idatzi eta gero bakandu behar izan zituen hura…), baizik eta pixkanaka mozten eta zakarrontzira botzen, ipuin bakan batzuk salbatzen dituena dugu, eta salbatutakoak onak! Oso ona Arestiren ajearen karakterizazioa edo bere larruan sartzearena (erresaka zer den ezagun dute, biek ala biek, diogu guk, ondo asko ezagutzen ditugunok, bai bixamonak eta bai idazle gogoangarriak…).
Alberdi idazle fina da, prosa ederra du eta libre eta lotsagabe dabil liburu osoan zehar errealitatea eta fikzioa nahastuz. Hain ederki egiten du, ez dakizula zer den zer. Istorioek beti dute alderdi edo bukaera ezustekoa, alde surrealista lantzen du, “Kastigua” istorioak deja vu sentsazioa utzi digu, baina baita ustekabekoa… “Indarkeriaren gainean” narrazioak irudi surrealista samarrak ekarri dizkigu. Liburuaren bukaerako ipuinak oroitzapen lausoagoak utzi dizkigute, “Handitzen naizenean” eta “Eta bestek”, baina irakurterraza da, lasai-lasai ibiltzen da, ipuinaren azkenean apurtu arte, absurdu txiki batzuk ere sartzen dizkigu, eta pasadizu batetatik abiatuta, pentsarazteko moduko errelato sakonak eraikitzen ditu. Azkenaldian ezagutu dugun idazle interesgarrienetakoa.
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Maddi Galdos Areta
Mundu zitalaren kontra
Lizar Begoña
Asier Urkiza
Izotz ura
Lide Hernando Muñoz
Nagore Fernandez
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera